μονάρχης

Από Βικιλεξικό
Μετάβαση στην πλοήγηση Πήδηση στην αναζήτηση

Νέα ελληνικά (el)[επεξεργασία]

↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική ο μονάρχης οι μονάρχες
      γενική του μονάρχη των μοναρχών
    αιτιατική τον μονάρχη τους μονάρχες
     κλητική μονάρχη μονάρχες
Κατηγορία όπως «ναύτης» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία [επεξεργασία]

μονάρχης < μεσαιωνική ελληνική μονάρχης < αρχαία ελληνική μόναρχος

Προφορά[επεξεργασία]

ΔΦΑ : /moˈnaɾ.çis/

Ουσιαστικό[επεξεργασία]

μονάρχης αρσενικό

  1. (πολιτική) άρχοντας, βασιλιάς, ηγεμόνας
  2. (έντομο) είδος πεταλούδας

Σημειώσεις[επεξεργασία]

Χρησιμοποιείται αντί του «βασιλιάς» για μια περισσότερο επιστημονική και σοβαρή χροιά

Συγγενικά[επεξεργασία]

Μεταφράσεις[επεξεργασία]