οπλισμός

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	οπλισμός	οι	οπλισμοί
γενική	του	οπλισμού	των	οπλισμών
αιτιατική	τον	οπλισμό	τους	οπλισμούς
κλητική		οπλισμέ		οπλισμοί
Κατηγορία όπως «ναός» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

οπλισμός < αρχαία ελληνική ὁπλισμός < ὅπλον

Προφορά

ΔΦΑ : /o.pliˈzmos/

Ουσιαστικό

οπλισμός αρσενικό

1. ένα σύνολο από όπλα (που χρησιμοποιεί ένας ένοπλος ή ένα σύνολο ανθρώπων, π.χ. στρατός)
2. (κατ’ επέκταση) κάποιο υλικό σε διάφορες μορφές (π.χ. σιδερένιες ράβδοι), που χρησιμοποιείται για να ενισχύσει μια κατασκευή (π.χ. από σκυρόδεμα)
3. (μεταφορικά) οι ικανότητες ή οι δυνατότητες που έχει κάποιος σε έναν τομέα
4. (μουσική) οι διέσεις ή υφέσεις που βρίσκονται στην αρχή ενός πεντάγραμμου και καθορίζουν την κλίμακα ενός μουσικού κομματιού

Μεταφράσεις

    σύνολο όπλων

αγγλικά : weaponry (en) γαλλικά : armement (fr) (1), armure (fr) (2) εβραϊκά : נשק (he)

    στη μουσική

αγγλικά : key signature (en) γαλλικά : armure (fr)