πεπερασμένος
Μετάβαση στην πλοήγηση
Πήδηση στην αναζήτηση
Νέα ελληνικά (el)[επεξεργασία]
Ετυμολογία [επεξεργασία]
- πεπερασμένος < αρχαία ελληνική πεπερασμένος, μετοχή παθητικού παρακειμένου του ρήματος περάω / περῶ[1] ((μεταφραστικό δάνειο) γαλλική fini[2] [3] ή (μεταφραστικό δάνειο) αγγλική finite[3])
Προφορά[επεξεργασία]
- ΔΦΑ : /pe.pe.raˈzme.nos/
- τυπογραφικός συλλαβισμός : πε‐πε‐ρα‐σμέ‐νος
Μετοχή[επεξεργασία]
πεπερασμένος
- (επιστημονικός όρος, μαθηματικά, φιλοσοφία) που κάπου τελειώνει, που δεν είναι άπειρος, που έχει αρχή και πέρας
Αντώνυμα[επεξεργασία]
Μεταφράσεις[επεξεργασία]
- ↑ Ή τού περαίνω.
- ↑ πεπερασμένος - Χαραλαμπάκης, Χριστόφορος (επιμέλεια) (2014). Χρηστικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας. Αθήνα: Ακαδημία Αθηνών. (ψηφιοποιημένη έκδοση από το 2023, συντομογραφίες-σύμβολα)
- ↑ 3,0 3,1 πεπερασμένος - Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής (1998) του Ιδρύματος Μανόλη Τριανταφυλλίδη (συντομογραφίες-σύμβολα). Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας
Κατηγορίες:
- Μετοχές που κλίνονται όπως το 'αγαπημένος' (νέα ελληνικά)
- Προέλευση λέξεων από τα αρχαία ελληνικά (νέα ελληνικά)
- Μετοχές παθητικού παρακειμένου (νέα ελληνικά)
- Μεταφραστικά δάνεια από τα γαλλικά (νέα ελληνικά)
- Προέλευση λέξεων από τα γαλλικά (νέα ελληνικά)
- Μεταφραστικά δάνεια από τα αγγλικά (νέα ελληνικά)
- Προέλευση λέξεων από τα αγγλικά (νέα ελληνικά)
- Λήμματα με προφορά ΔΦΑ (νέα ελληνικά)
- Νέα ελληνικά
- Μετοχές (νέα ελληνικά)
- Αντίστροφο λεξικό (νέα ελληνικά)
- Επιστημονικοί όροι (νέα ελληνικά)
- Μαθηματικά (νέα ελληνικά)
- Φιλοσοφία (νέα ελληνικά)
- Αντίστροφο λεξικό (ελληνικά)