υποθήκη

Δείτε επίσης : ὑποθήκη, αποθήκη

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	υποθήκη	οι	υποθήκες
γενική	της	υποθήκης	των	υποθηκών
αιτιατική	την	υποθήκη	τις	υποθήκες
κλητική		υποθήκη		υποθήκες
Κατηγορία όπως «νίκη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

υποθήκη < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική ὑποθήκη < ὑποτίθημι < ὑπό + τίθημι. Μορφολογικά αναλύεται σε υπο- + -θήκη

υποθήκη θηλυκό

(νομικός όρος) δέσμευση ακίνητης περιουσίας ως εγγύηση για την εξόφληση χρέους
⮡ έβαλα υποθήκη το σπίτι μας για να πάρω το δάνειο
η συμβουλή ή παραίνεση και ιδιαίτερα οι συμβουλές που αφήνει ένας πατέρας στον γιο του ή ένας πολιτικός ηγέτης στο λαό του ύστερα από το θάνατο του
(μεταφορικά) κάτι το οποίο θα έχει αρνητική εξέλιξη ή θα επηρεάσει αρνητικά το μέλλον
→ δείτε και τη λέξη παρακαταθήκη

βιβλίο υποθηκών: το βιβλίο στο οποίο γίνεται η επίσημη καταγραφή των υποθηκών

→ και δείτε τις λέξεις υπό και θέτω

υποθήκη