κέρκος

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	κέρκος	οι	κέρκοι
γενική	της	κέρκου	των	κέρκων
αιτιατική	την	κέρκο	τις	κέρκους
κλητική		κέρκε		κέρκοι
Κατηγορία όπως «νόσος» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

κέρκος < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική κέρκος

Ουσιαστικό

κέρκος θηλυκό

1. (αρχαιοπρεπές) ουρά
2. (ναυτικός όρος) ράντα

Συγγενικά

• άκερκος
• δίκερκος
• κερκοειδής
• κερκοπίθηκος
• κερκόπορτα
• κέρκουρος
• κερκοφόρος
• κυστίκερκος
• → δείτε τη λέξη κερκίδα

Μεταφράσεις

    κέρκος

→ δείτε τις λέξεις ουρά και ράντα

Πηγές

• Μπαμπινιώτης, Γεώργιος (2002). Λεξικό της νέας ελληνικής γλώσσας (Βʹ έκδοση). Αθήνα: Κέντρο Λεξικολογίας.  (Αʹ έκδοση: 1998)

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	κέρκος	αἱ	κέρκοι
γενική	τῆς	κέρκου	τῶν	κέρκων
δοτική	τῇ	κέρκῳ	ταῖς	κέρκοις
αιτιατική	τὴν	κέρκον	τὰς	κέρκους
κλητική ὦ!		κέρκε		κέρκοι
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		κέρκω
γεν-δοτ	τοῖν		κέρκοιν
2η κλίση, Κατηγορία 'δρόμος' όπως «νόσος» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

κέρκος < άγνωστης ετυμολογίας Δείτε και κερκίς, που παραδοσιακά συνδέεται.

Ουσιαστικό

κέρκος θηλυκό

1. ουρά ζώου
2. χερούλι
3. (έντομο) είδος βλαβερού εντόμου
4. φαλλός
5. γλώσσα φωτιάς

Παράγωγα

• κέρκιον (υποκοριστικό)
• κερκοπίθηκος
• κερκούριον
• κερκουρίτης
• κέρκουρος
• κερκουροσκάφη
• κερκοφόρος
• → δείτε και τη λέξη κερκίς
  • νέα ελληνική: κερκίδα, κερκόπορτα

Διαφορετικό το κερκίων

Πηγές

• κέρκος - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• κέρκος - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.