κεντρομόλος

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	ο	κεντρομόλος	η	κεντρομόλος & κεντρομόλα	το	κεντρομόλο
γενική	του	κεντρομόλου	της	κεντρομόλου & κεντρομόλας	του	κεντρομόλου
αιτιατική	τον	κεντρομόλο	την	κεντρομόλο & κεντρομόλα	το	κεντρομόλο
κλητική		κεντρομόλε		κεντρομόλε & κεντρομόλα		κεντρομόλο
↓ πτώσεις	πληθυντικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	οι	κεντρομόλοι	οι	κεντρομόλοι & κεντρομόλες	τα	κεντρομόλα
γενική	των	κεντρομόλων	των	κεντρομόλων	των	κεντρομόλων
αιτιατική	τους	κεντρομόλους	τις	κεντρομόλους & κεντρομόλες	τα	κεντρομόλα
κλητική		κεντρομόλοι		κεντρομόλοι & κεντρομόλες		κεντρομόλα
ομάδα '-ος -ος -ο & -α', Κατηγορία όπως «ζημιογόνος» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

κεντρομόλος < κέντρο + αρχαία ελληνική μολ- (δείτε μολών) του ρήματος βλώσκω (έρχομαι) + -ος, μεταφραστικό δάνειο από τη γαλλική centripète

κεντρομόλος, -ος/-α, -ο

(μαθηματικά) αυτός που έχει την τάση να κινείται από την περιφέρεια προς το κέντρο ή τον πυρήνα
⮡ η κεντρομόλος έλξη
(φυσική) η δύναμη που ασκείται επάνω στο κινούμενο σώμα και το διατηρεί στην κυκλική του τροχιά
⮡ η κεντρομόλα πίεση
(ανατομία) τα νεύρα που μεταφέρουν τις πληροφορίες από τα αισθητήρια όργανα στο κεντρικό νευρικό σύστημα
⮡ τα κεντρομόλα νεύρα

κεντρομόλος