πτωχεύσας

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	ο	πτωχεύσας & πτωχεύσαντας	η	πτωχεύσασα	το	πτωχεύσαν
γενική	του	πτωχεύσαντος & πτωχεύσαντα	της	πτωχεύσασας & πτωχευσάσης*	του	πτωχεύσαντος
αιτιατική	τον	πτωχεύσαντα	την	πτωχεύσασα	το	πτωχεύσαν
κλητική		πτωχεύσας & πτωχεύσαντα		πτωχεύσασα		πτωχεύσαν
↓ πτώσεις	πληθυντικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	οι	πτωχεύσαντες	οι	πτωχεύσασες	τα	πτωχεύσαντα
γενική	των	πτωχευσάντων	των	πτωχευσασών	των	πτωχευσάντων
αιτιατική	τους	πτωχεύσαντες	τις	πτωχεύσασες	τα	πτωχεύσαντα
κλητική		πτωχεύσαντες		πτωχεύσασες		πτωχεύσαντα
Οι αρχαίες καταλήξεις για τα τρία γένη: -ας, -ασα, -αν Οι δεύτεροι τύποι του αρσενικού, νεότερες μορφές. * παλιότερος λόγιος τύπος
ομάδα 'λήξας', Κατηγορία όπως «λήξας» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

πτωχεύσας < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική πτωχεύσας

Μετοχή

πτωχεύσας, -ασα, -αν

• (λόγιο) μετοχή ενεργητικού αορίστου (πτώχευσα) του ρήματος πτωχεύω: που κήρυξε πτώχευση

Μεταφράσεις

    πτωχεύσας

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
↓ πτώσεις	ενικός
ονομαστική	ὁ	πτωχεύσᾱς	ἡ	πτωχεύσᾱσᾰ	τὸ	πτωχεῦσᾰν
γενική	τοῦ	πτωχεύσᾰντος	τῆς	πτωχευσᾱ́σης	τοῦ	πτωχεύσᾰντος
δοτική	τῷ	πτωχεύσᾰντῐ	τῇ	πτωχευσᾱ́σῃ	τῷ	πτωχεύσᾰντῐ
αιτιατική	τὸν	πτωχεύσᾰντᾰ	τὴν	πτωχεύσᾱσᾰν	τὸ	πτωχεῦσᾰν
κλητική ὦ!		πτωχεύσᾱς		πτωχεύσᾱσᾰ		πτωχεῦσᾰν
↓ πτώσεις	πληθυντικός
ονομαστική	οἱ	πτωχεύσᾰντες	αἱ	πτωχεύσᾱσαι	τὰ	πτωχεύσᾰντᾰ
γενική	τῶν	πτωχευσᾰ́ντων	τῶν	πτωχευσᾱσῶν	τῶν	πτωχευσᾰ́ντων
δοτική	τοῖς	πτωχεύσᾱσῐ(ν)	ταῖς	πτωχευσᾱ́σαις	τοῖς	πτωχεύσᾱσῐ(ν)
αιτιατική	τοὺς	πτωχεύσᾰντᾰς	τὰς	πτωχευσᾱ́σᾱς	τὰ	πτωχεύσᾰντᾰ
κλητική ὦ!		πτωχεύσᾰντες		πτωχεύσᾱσαι		πτωχεύσᾰντᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ	πτωχεύσᾰντε	τὼ	πτωχευσᾱ́σᾱ	τὼ	πτωχεύσᾰντε
γεν-δοτ	τοῖν	πτωχεύσᾰ́ντοιν	τοῖν	πτωχευσᾱ́σαιν	τοῖν	πτωχευσᾰ́ντοιν
3η&1η κλίση, Κατηγορία 'λύσας' όπως «νικήσας» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Μετοχή

πτωχεύσας, -ασα, -αν

• μετοχή ενεργητικού αορίστου (ἐπτώχευσα) του ρήματος πτωχεύω