Πολίτης

Νέα ελληνικά (el)

Προφορά

ΔΦΑ : /poˈli.tis/

τυπογραφικός συλλαβισμός : Πο‐λί‐της

Ετυμολογία 1

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	Πολίτης	οι	Πολίτες
γενική	του	Πολίτη	των	Πολιτών
αιτιατική	τον	Πολίτη	τους	Πολίτες
κλητική		Πολίτη		Πολίτες
Κατηγορία όπως «ναύτης» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Πολίτης < (κληρονομημένο) μεσαιωνική ελληνική Πολίτης < (ελληνιστική κοινή) Πόλ(ις) (Κωνσταντινούπολις) + -ίτης

Κύριο όνομα

Πολίτης αρσενικό (θηλυκό Πολίτισσα)

• (πατριδωνυμικό) συνώνυμο του Κωνσταντινουπολίτης, ομογενής που γεννήθηκε στην Πόλη, την Κωνσταντινούπολη

Μεταφράσεις

    Πολίτης

→ δείτε τη λέξη Κωνσταντινουπολίτης

Ετυμολογία 2

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	Πολίτης	οι	Πολίτηδες
γενική	του	Πολίτη*	των	Πολίτηδων
αιτιατική	τον	Πολίτη	τους	Πολίτηδες
κλητική		Πολίτη		Πολίτηδες
* Και λόγια γενική ενικού Πολίτου
Ονοματεπώνυμα - Κατηγορία όπως «Αγγελίδης» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Πολίτης < πατριδωνυμικό Πολίτης

Κύριο όνομα

Πολίτης αρσενικό (θηλυκό Πολίτη ή Πολίτου)

• ανδρικό επώνυμο

Συγγενικά

• Πολιτόπουλος

Δείτε επίσης

• Σταμπολής, Σταμπουλής

Μεταγραφές

• λατινικοί χαρακτήρες:  Politis

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
	Πολῑτα-
ονομαστική	ὁ	Πολίτης	οἱ	Πολῖται
γενική	τοῦ	Πολίτου	τῶν	Πολιτῶν
δοτική	τῷ	Πολίτῃ	τοῖς	Πολίταις
αιτιατική	τὸν	Πολίτην	τοὺς	Πολίτᾱς
κλητική ὦ!		Πολῖτᾰ		Πολῖται
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		Πολίτᾱ
γεν-δοτ	τοῖν		Πολίταιν
Το δίχρονο φωνήεν της παραλήγουσας είναι μακρό.
1η κλίση, ομάδα 'στρατιώτης', Κατηγορία 'στρατιώτης' όπως «στρατιώτης» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

Πολίτης < πολίτης

Κύριο όνομα

Πολίτης αρσενικό [ ῑ ]

• ανδρικό όνομα
  1. (ελληνική μυθολογία) γιος του Πριάμου
  2. (ελληνική μυθολογία) σύντροφος του Οδυσσέα

Πηγές

• Πολίτης - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.