ανάπηρος

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	ο	ανάπηρος	η	ανάπηρη	το	ανάπηρο
γενική	του	ανάπηρου	της	ανάπηρης	του	ανάπηρου
αιτιατική	τον	ανάπηρο	την	ανάπηρη	το	ανάπηρο
κλητική		ανάπηρε		ανάπηρη		ανάπηρο
↓ πτώσεις	πληθυντικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	οι	ανάπηροι	οι	ανάπηρες	τα	ανάπηρα
γενική	των	ανάπηρων	των	ανάπηρων	των	ανάπηρων
αιτιατική	τους	ανάπηρους	τις	ανάπηρες	τα	ανάπηρα
κλητική		ανάπηροι		ανάπηρες		ανάπηρα
Κατηγορία όπως «όμορφος» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

ανάπηρος < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική ἀνάπηρος < ἀνά- + πηρός

Επίθετο

ανάπηρος, -η, -ο

1. που έχει κάποια σωματική, πνευματική ή ψυχική αναπηρία, που δεν είναι άρτιος και ολοκληρωμένος σε κάποιον απ’ τους παραπάνω τομείς

   ≠ αντώνυμα: αρτιμελής

2. (μεταφορικά) ανίκανος, αδρανής

Συγγενικές λέξεις

• αναπηρία
• αναπηρικό (ουδέτερο)
• αναπηρικός
• μισαναπηρισμός

Υπώνυμα

• κουφός
• μουγκός
• παραπληγικός
• τυφλός
• χωλός

Μεταφράσεις

    ανάπηρος

αγγλικά : disabled (en), cripple (en) γαλλικά : infirme (fr), handicapé (fr), invalide (fr)

Ουσιαστικό

ανάπηρος αρσενικό (θηλυκό ανάπηρη)

• που είναι ανάπηρος

Πηγές

• ανάπηρος -  Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής. (1998) του Ιδρύματος Μανόλη Τριανταφυλλίδη. Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας. 
• ανάπηρος - Χαραλαμπάκης, Χριστόφορος (επιμέλεια) (2014). Χρηστικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας. Αθήνα: Ακαδημία Αθηνών.  (ψηφιοποιημένη έκδοση από το 2023)
• ανάπηρος -  Γεωργακάς, Δημήτριος. A Modern Greek-English Dictionary [Ελληνοαγγλικό Λεξικό] (μόνο το γράμμα α) - Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας