τυφλός

Ελληνικά (el)

Ετυμολογία

τυφλός < αρχαία ελληνική τυφλός

Επίθετο

τυφλός -ή -ό

1. που δεν μπορεί να δει, επειδή τα αισθητήρια όργανα της όρασης έχουν υποστεί βλάβη

   συνώνυμα: στραβός, αόμματος

2. που δεν απαιτεί να βλέπει κανείς για να το κάνει σωστά

   τυφλό σύστημα γραφομηχανής

3. (μεταφορικά) που δεν είναι σε θέση να κρίνει σωστά επειδή εμφορείται από έντονα συναισθήματα

   τυφλός από θυμό

4. που τυφλώνει, στερεί την κρίση

   τυφλό μίσος

5. που δεν έχει άνοιγμα

   τυφλός τοίχος (χωρίς παράθυρα)

6. που έχει πύλη εισόδου αλλά όχι εξόδου

   αντώνυμα: διαμπερής

   τυφλό τραύμα

Εκφράσεις

• στα τυφλά: χωρίς κάποιος να βλέπει, μέσα στο σκοτάδι
• στους τυφλούς βασιλεύει ο μονόφθαλμος

Συγγενικές λέξεις

• τύφλα
• τυφλά
• τυφλώνω
• τύφλωση
• εκτυφλωτικός

Μεταφράσεις

    τυφλός

αγγλικά : blind (en) γαλλικά : aveugle (fr)

ιταλικά : cieco (it) πολωνικά : ślepy (pl), niewidomy (pl)

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

Ετυμολογία

τυφλός < → Η ετυμολογία λείπει.

Επίθετο

τυφλός

1. τυφλός

   Τυφλὸς τὰ τ' ὦτα τὸν τε νοῦν τὰ τ' ὄμματ' εἶ