κρόκη

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	κρόκη	οι	κρόκες
γενική	της	κρόκης	των	κροκών
αιτιατική	την	κρόκη	τις	κρόκες
κλητική		κρόκη		κρόκες
Κατηγορία όπως «νίκη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

κρόκη < αρχαία ελληνική κρόκη < κρέκω

Ουσιαστικό

κρόκη θηλυκό

1. το υφάδι, το νήμα που περνάει από το στημόνι ενός αργαλειού μαζί με τη σαΐτα
2. κλωστή ή ύφασμα σε κόκκινο ή λευκό χρώμα που έδεναν στο χέρι ή το πόδι οι συμμετέχοντες στα Ελευσίνια Μυστήρια

Συγγενικά

• κροκίδα, κροκύδα
• κροκιδισμός, κροκυδισμός (ιατρική)
• κροκίδωση, κροκύδωση (χημεία)

Δείτε επίσης

• μάρτης

Μεταφράσεις

    κρόκη

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	κρόκη	αἱ	κρόκαι
γενική	τῆς	κρόκης	τῶν	κροκῶν
δοτική	τῇ	κρόκῃ	ταῖς	κρόκαις
αιτιατική	τὴν	κρόκην	τὰς	κρόκᾱς
κλητική ὦ!		κρόκη		κρόκαι
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		κρόκᾱ
γεν-δοτ	τοῖν		κρόκαιν
1η κλίση, ομάδα 'γνώμη', Κατηγορία 'βελόνη' όπως «βελόνη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία 1

κρόκη < κρέκω, θέμα κροκ- + -η

Ουσιαστικό

κρόκη θηλυκό

1. το υφάδι, το νήμα που περνάει από το στημόνι ενός αργαλειού μαζί με τη σαΐτα
2. (κατ’ επέκταση) νήμα, κλωστή
3. κομμάτι από μάλλινο ύφασμα

   ≈ συνώνυμα: κροκύς

Παράγωγα

• κρόκιον
• κροκίς
• κροκισμός
• κροκόω
• κροκυδίζω
• κροκύς

Συγγενικά

• → δείτε τη λέξη κρέκω

Ετυμολογία 2

κρόκη: άγνωστης ετυμολογίας Αβέβαιη η σχέση με τον πληθυντικό κροκάλαι (κροκάλη) που είναι παλαιότερος

Ουσιαστικό

κρόκη θηλυκό

• κροκάλα, βότσαλο

Πηγές

• κρόκη - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• κρόκη - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.