κόρη
Νέα ελληνικά (el)
[επεξεργασία]| ↓ πτώσεις | ενικός | πληθυντικός | ||
|---|---|---|---|---|
| ονομαστική | η | κόρη | οι | κόρες |
| γενική | της | κόρης | των | κορών |
| αιτιατική | την | κόρη | τις | κόρες |
| κλητική | κόρη | κόρες | ||
| Κατηγορία όπως «νίκη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά | ||||
Ετυμολογία
[επεξεργασία]
- κόρη < (κληρονομημένο) αρχαία ελληνική κόρη / κούρη
Προφορά
[επεξεργασία]
- ΔΦΑ : /ˈko.ɾi/
- τυπογραφικός συλλαβισμός : κό‐ρη
Ουσιαστικό
[επεξεργασία]
κόρη θηλυκό
- (οικογένεια) η θυγατέρα
- έχει ένα γιο και δυο κόρες
- το κορίτσι, η κοπέλα
- "βλέπω μια κόρη κλαίει, σπαρακτικά θρηνεί ..." από τραγούδι του Μ. Θεοδωράκη
- (αρχαιολογία) το άγαλμα νεαρής γυναίκας της αρχαϊκής εποχής
- (ανατομία) το στρόγγυλο άνοιγμα της ίριδας του οφθαλμού
- έκφραση:κόρη οφθαλμού, «ως κόρην οφθαλμού»
Σύνθετα
[επεξεργασία]
Μεταφράσεις
[επεξεργασία]
η θυγατέρα
|
Αρχαία ελληνικά (grc)
[επεξεργασία]- → δείτε παράθεμα στο ϙόρει για τη δοτική ενικού (σε επιγραφή)
Πηγές
[επεξεργασία]
- κόρη - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
- κόρη - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.
Κατηγορίες:
- Ουσιαστικά που κλίνονται όπως το 'νίκη' (νέα ελληνικά)
- Ουσιαστικά θηλυκά (νέα ελληνικά)
- Κληρονομημένες λέξεις από τα αρχαία ελληνικά (νέα ελληνικά)
- Προέλευση λέξεων από τα αρχαία ελληνικά (νέα ελληνικά)
- Λήμματα με προφορά ΔΦΑ (νέα ελληνικά)
- Νέα ελληνικά
- Ουσιαστικά (νέα ελληνικά)
- Αντίστροφο λεξικό (νέα ελληνικά)
- Οικογένεια (νέα ελληνικά)
- Αρχαιολογία (νέα ελληνικά)
- Ανατομία (νέα ελληνικά)
- Ζητούμενα λήμματα (αρχαία ελληνικά)
- Αντίστροφο λεξικό (ελληνικά)