πλήρης

Ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	ο	πλήρης	η	πλήρης	το	πλήρες
γενική	του	πλήρους	της	πλήρους	του	πλήρους
αιτιατική	τον	πλήρη	την	πλήρη	το	πλήρες
κλητική		πλήρη(ς)		πλήρης		πλήρες
↓ πτώσεις	πληθυντικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	οι	πλήρεις	οι	πλήρεις	τα	πλήρη
γενική	των	πλήρων	των	πλήρων	των	πλήρων
αιτιατική	τους	πλήρεις	τις	πλήρεις	τα	πλήρη
κλητική		πλήρεις		πλήρεις		πλήρη
Κατηγορία όπως «πλήρης» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

πλήρης < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική πλήρης < πρωτοϊνδοευρωπαϊκή ρίζα *pleh₁-

Προφορά

ΔΦΑ : /ˈpli.ɾis/

τυπογραφικός συλλαβισμός : πλή‐ρης

τονικό παρώνυμο: πληροίς

Επίθετο

πλήρης, -ης, -ες

1. που έχει γεμίσει και δε χωράει άλλο

   ≈ συνώνυμα: γεμάτος, φίσκα

   ≠ αντώνυμα: άδειος, κενός

2. με μεγάλη ποσότητα από κάτι, γεμάτος

   ↪ πλήρης ημερών: για κάποιον που έζησε μέχρι τα βαθιά του γεράματα

   (μεταφορικά) πλήρης χαράς

3. ολοκληρωμένος, χωρίς ελλείψεις

   ≈ συνώνυμα: κομπλέ

4. στον υπέρτατο βαθμό

   ≈ συνώνυμα: μέγιστος

Συγγενικές λέξεις

• πληρότητα
• αναπλήρωση
• υπερπλήρωση

Μεταφράσεις

    πλήρης

αγγλικά : full (en), complete (en), unabridged (en) γαλλικά : complet (fr) ρουμανικά : complet (ro)

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

→ λείπει η κλίση

Ετυμολογία

πλήρης < υποθετικό ουσιαστικό *πλῆ-ρος < θέμα πλη- < πρωτοϊνδοευρωπαϊκή ρίζα *pleh₁- + -ρος όπως και σε ομόρριζα π.χ. λατινική plerus

Επίθετο

πλήρης, -ης, -ες

• → ζητούμενο λήμμα

Πηγές

• «πλήρης» - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• «πλήρης» - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.