πλήρης

Ελληνικά (el)

πτώση	ενικός
ονομαστική	πλήρης	πλήρης	πλήρες
γενική	πλήρους	πλήρους	πλήρους
αιτιατική	πλήρη	πλήρη	πλήρες
κλητική	πλήρη(ς)	πλήρης	πλήρες
πτώση	πληθυντικός
ονομαστική	πλήρεις	πλήρεις	πλήρη
γενική	πλήρων	πλήρων	πλήρων
αιτιατική	πλήρεις	πλήρεις	πλήρη
κλητική	πλήρεις	πλήρεις	πλήρη

Ετυμολογία

πλήρης < αρχαία ελληνική πλήρης < πίμπλημι

< ινδοευρωπαϊκή (ρίζα) *pleh₁-r-

Επίθετο

πλήρης, -ης, -ες

1. που έχει γεμίσει και δε χωράει άλλο

   ≈ συνώνυμα: γεμάτος, φίσκα

   ≠ αντώνυμα: άδειος, κενός

2. με μεγάλη ποσότητα από κάτι, γεμάτος
   • πλήρης ημερών: για κάποιον που έζησε μέχρι τα βαθιά του γεράματα
   • (μεταφορικά) : πλήρης χαράς
3. ολοκληρωμένος, χωρίς ελλείψεις

   ≈ συνώνυμα: κομπλέ

4. στον υπέρτατο βαθμό

   ≈ συνώνυμα:μέγιστος

Συγγενικές λέξεις

• πληρότητα
• αναπλήρωση
• υπερπλήρωση

Μεταφράσεις

    πλήρης

αγγλικά : full (en), complete (en), ασύντμητος: unabridged (en) γαλλικά : complet (fr) ρουμανικά : complet (ro)