πλίνθος

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	πλίνθος	οι	πλίνθοι
γενική	της	πλίνθου	των	πλίνθων
αιτιατική	την	πλίνθο	τις	πλίνθους
κλητική		πλίνθε		πλίνθοι
Κατηγορία όπως «νόσος» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

πλίνθος < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική πλίνθος < προελληνική

Προφορά

ΔΦΑ : /ˈplin.θos/

τυπογραφικός συλλαβισμός : πλίν‐θος

Ουσιαστικό

πλίνθος θηλυκό

1. (λόγιο, οικοδομική) δομικό υλικό που κατασκευάζευαι από πηλό (παλαιότερα και άχυρο) σε κυβικά καλούπια, ψήνεται ή στεγνώνει στον ήλιο

   ωμή πλίνθος

   οπτή πλίνθος

2. (κατ’ επέκταση) οτιδήποτε μοιάζει με πλίνθο

Άλλες μορφές

• πλιθί
• πλίθος
• σπλιθάρι

Εκφράσεις

• λίθοι, πλίνθοι και κέραμος ατάκτως ερριμμένα

Υπώνυμα

• οπτόπλινθος

  ≈ συνώνυμα: τούβλο

• ωμόπλινθος

Συγγενικά

• ασφαλτόπλινθος
• λιθόπλινθος
• οπτόπλινθος
• πλίθα
• πλιθάρι
• πλιθί
• πλιθιά
• πλίνθινος, πλίθινος
• πλινθοδομή
• πλινθοκεραμοποιία
• πλινθόκτιστος, πλιθόκτιστος
• ωμοπλινθοδομή
• ωμόπλινθος

Μεταφράσεις

    πλίνθος

αγγλικά : adobe (en), brick (en) γαλλικά : plinthe (fr), adobe (fr) γερμανικά : Ziegel (de) ιταλικά : plinto (it), laterizio (it) τσεχικά : vepřovice (cs), nepálená cihla (cs), cihla (cs)

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	πλίνθος	αἱ	πλίνθοι
γενική	τῆς	πλίνθου	τῶν	πλίνθων
δοτική	τῇ	πλίνθῳ	ταῖς	πλίνθοις
αιτιατική	τὴν	πλίνθον	τὰς	πλίνθους
κλητική ὦ!		πλίνθε		πλίνθοι
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		πλίνθω
γεν-δοτ	τοῖν		πλίνθοιν
2η κλίση, Κατηγορία 'δρόμος' όπως «νόσος» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

• → ζητούμενο λήμμα

  άλλες μορφές: πλίνθον (ουδέτερο)

Εκφράσεις

• λίθοι καὶ πλίνθοι καὶ ξύλα καὶ κέραμος ἀτάκτως ἐρριμμένα

Πηγές

• πλίνθος - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• πλίνθος - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.