προσδιορισμός
Μετάβαση στην πλοήγηση
Πήδηση στην αναζήτηση
Νέα ελληνικά (el)[επεξεργασία]
Ετυμολογία [επεξεργασία]
- προσδιορισμός < (διαχρονικό δάνειο) ελληνιστική κοινή προσδιορισμός < αρχαία ελληνική προσδιορίζω < προσ- + διορίζω
- για τον όρο γραμματικής < σημασιολογικό δάνειο από τη γαλλική déterminatif
Προφορά[επεξεργασία]
- ΔΦΑ : /pɾoz.ði.o.ɾiˈzmos/
- τυπογραφικός συλλαβισμός : προσ‐δι‐ο‐ρι‐σμός
Ουσιαστικό[επεξεργασία]
προσδιορισμός αρσενικό
- η διαδικασία ή το αποτέλεσμα του προσδιορίζω
- (γραμματική, συντακτικό) όρος που προσδιορίζει ή συμπληρώνει άλλο όρο μιας πρότασης
- (Χρειάζεται παράδειγμα)
- → δείτε επιθετικός προσδιορισμός, ομοιόπτωτος προσδιορισμός
- ειδικότερα, για ορισμένες γλώσσες: προσδιοριστής (αγγλικά: determiner)
- προσδιορισμοί - Γλωσσάρι όρων γλωσσολογίας που χρησιμοποιούνται στα σχολικά εγχειρίδια. - Digital PanGloss στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
Πολυλεκτικοί όροι[επεξεργασία]
Μεταφράσεις[επεξεργασία]
Κατηγορίες:
- Ουσιαστικά που κλίνονται όπως το 'ναός' (νέα ελληνικά)
- Ουσιαστικά αρσενικά (νέα ελληνικά)
- Λόγια διαχρονικά δάνεια από την ελληνιστική κοινή (νέα ελληνικά)
- Προέλευση λέξεων από την ελληνιστική κοινή (νέα ελληνικά)
- Προέλευση λέξεων από τα αρχαία ελληνικά (νέα ελληνικά)
- Λέξεις με πρόθημα προσ- (νέα ελληνικά)
- Σημασιολογικά δάνεια από τα γαλλικά (νέα ελληνικά)
- Προέλευση λέξεων από τα γαλλικά (νέα ελληνικά)
- Λήμματα με προφορά ΔΦΑ (νέα ελληνικά)
- Νέα ελληνικά
- Ουσιαστικά (νέα ελληνικά)
- Αντίστροφο λεξικό (νέα ελληνικά)
- Γραμματική (νέα ελληνικά)
- Αντίστροφο λεξικό (ελληνικά)