οξύ

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	το	οξύ	τα	οξέα
γενική	του	οξέος	των	οξέων
αιτιατική	το	οξύ	τα	οξέα
κλητική		οξύ		οξέα
όπως «οξύ» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

οξύ < ουσιαστικοποιημένο ουδέτερο του επιθέτου ὀξύς

οξύ ουδέτερο

(χημεία) κάθε χημική ένωση που κατά τις αντιδράσεις της παρουσιάζει την τάση να προσλαμβάνει ένα τουλάχιστον ζεύγος ηλεκτρονίων για το σχηματισμό χημικού δεσμού και, συνήθως, περιέχει κατιόντα υδρογόνου
⮡ υδροχλωρικό οξύ

οξύ

οξύ