τρίγωνο

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	το	τρίγωνο	τα	τρίγωνα
γενική	του	τριγώνου & τρίγωνου	των	τριγώνων
αιτιατική	το	τρίγωνο	τα	τρίγωνα
κλητική		τρίγωνο		τρίγωνα
Κατηγορία όπως «πρόσωπο» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

τρίγωνο < (κληρονομημένο) αρχαία ελληνική τρίγωνον < ουδέτερο του τρίγωνος

τρίγωνο ουδέτερο

(γεωμετρία) επίπεδο γεωμετρικό σχήμα που σχηματίζεται από τρία ευθύγραμμα τμήματα των οποίων και οι δύο άκρες βρίσκονται ενωμένες μεταξύ τους, διαδοχικά του ενός με του άλλου
ισόπλευρο, ορθογώνιο, ισοσκελές, σκαληνό τρίγωνο
(μουσικό όργανο) κατασκευασμένο από ένα μεταλλικό έλασμα που έχει τριγωνικό σχήμα
τα παιδάκια λένε τα κάλαντα χτυπώντας ένα τρίγωνο
(γλυκό, γαστρονομία) είδος γλυκού που αποτελείται από κρέμα τοποθετημένη μέσα σε φύλλο κρούστας
(εργαλείο) ξυλουργικό εργαλείο για τη μέτρηση γωνιών
≈ συνώνυμα: γωνία
(γενικότερα) αντικείμενο με τριγωνικό σχήμα
⮡ Ο Δημήτρης έβαλε ένα προειδοποιητικό τρίγωνο για λόγους ασφαλείας, όταν έπαθε βλάβη το αυτοκίνητό του στον αυτοκινητόδρομο.

τρίγωνο

τρίγωνο - Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής (1998) του Ιδρύματος Μανόλη Τριανταφυλλίδη (συντομογραφίες-σύμβολα). Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας
τρίγωνο - Χαραλαμπάκης, Χριστόφορος (επιμέλεια) (2014). Χρηστικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας. Αθήνα: Ακαδημία Αθηνών. (ψηφιοποιημένη έκδοση από το 2023, συντομογραφίες-σύμβολα)
Μπαμπινιώτης, Γεώργιος (2002). Λεξικό της νέας ελληνικής γλώσσας (Βʹ έκδοση). Αθήνα: Κέντρο Λεξικολογίας. (Αʹ έκδοση: 1998)