κατηγόρημα

Ελληνικά (el)

πτώση	ενικός	πληθυντικός
ονομαστική	κατηγόρημα	κατηγορήματα
γενική	κατηγορήματος	κατηγορημάτων
αιτιατική	κατηγόρημα	κατηγορήματα
κλητική	κατηγόρημα	κατηγορήματα

Ετυμολογία

κατηγόρημα < → λείπει η ετυμολογία

Ουσιαστικό

κατηγόρημα ουδέτερο

1. (γλωσσολογία) (λογική) η απλή μορφή της ρηματικής φράσης, το μέρος της πρότασης που αποτελείται είτε από μόνο το ρήμα είτε από το ρήμα και το αντικείμενο ή το κατηγορούμενο

   Ο Γιώργος είναι πονηρός - Το κατηγόρημα αποτελείται από τις λέξεις είναι πονηρός

   Ο Νίκος έστειλε ένα γράμμα στον αδελφό του - Το κατηγόρημα αποτελείται από τις λέξεις έστειλε ένα γράμμα στον αδελφό του

2. (λογική, πληροφορική) μία συνάρτηση που επιστρέφει την τιμή "αληθές" ή "ψευδές"

Σημειώσεις

Σε κάποια λεξικά (όπως το ΛΚΝ) ο ορισμός του κατηγορήματος είναι στενότερος και δεν περιλαμβάνει το συνδυασμό ρήμα + αντικείμενο. Εδώ ο ορισμός έχει δοθεί σύμφωνα με το Λεξικό Μπαμπινιώτη και το σχολικό βιβλίο Νεοελληνική Γλώσσα - Για το Γυμνάσιο, Αναθεωρημένη Έκδοση, Τεύχος Α', ΟΕΔΒ 2001, σελ. 94.

Συγγενικές λέξεις

• κατηγορούμενο

Μεταφράσεις

    κατηγόρημα

αγγλικά : predicate (en), flat (en), categorem (en) γαλλικά : prédicat (fr)

    λογική-πληροφορική

αγγλικά : predicate (en)