μάνα

Ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	μάνα	οι	μάνες & μανάδες
γενική	της	μάνας	των	— & μάνάδων
αιτιατική	τη	μάνα	τις	μάνες & μανάδες
κλητική		μάνα		μάνες & μανάδες
Η γενική πληθυντικού -ών δεν συνηθίζεται.
όπως «πείνα» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

μάνα < μεσαιωνική ελληνική μάννα( < μάμμα < αρχαία ελληνική μάμμη

Ουσιαστικό

μάνα θηλυκό

1. {οικογένεια, οικείο μητέρα
2. (μεταφορικά) η ξύλινη βάση του χαρταετού
3. (μεταφορικά) παίκτης με κεντρικό ή ιδιαίτερο ρόλο σε διάφορα παιχνίδια
4. (μεταφορικά) (τάβλι) η θέση από όπου "ξεκινάει" κάποιος (στα περισσότερα παιχνίδια)

Άλλες μορφές

• μάννα (σπάνιο)

Εκφράσεις

• από τη μάνα του: (για μηχανήματα, υλικά) από κατασκευής
• είμαι μάνα (σε κάτι): είμαι εξπέρ, έχω μεγάλη επιδεξιότητα (σε κάτι)
• ζητάει τη μάνα του και τον πατέρα του: (συνήθως για οικονομικά) έχει παράλογες και υπερβολικές απαιτήσεις
• κατά μάνα κατά κύρη (κατά γιο και θυγατέρα):
• να τρώει η μάνα και του παιδιού να μη δίνει / τρώει η μάνα και του παιδιού δεν δίνει: για κάτι πολύ νόστιμο
• όπως τον γέννησε η μάνα του: ολόγυμνος
• παιδί της μάνας του:
• πουλάει και τη μάνα του:
• χάνει η μάνα το παιδί και το παιδί τη μάνα: για πολύ μπερδεμένες καταστάσεις ή καταστάσεις πανικού

Παράγωγες λέξεις

• μανάκι
• μανίτσα
• μανούλα
• μανούλι
• μανουλίτσα

-μάνα

• αετομάνα
• βρυσομάνα
• θαλασσομάνα
• καβουρομάνα
• καλομάνα
• λεβεντομάνα
• μικρομάνα
• νερομάνα
• παραμάνα
• σταυρομάνα
• φτωχομάνα
• ψυχομάνα

Μεταφράσεις

    μητέρα

→ δείτε τη λέξη μητέρα

    βασικός ή κεντρικός ρόλος σε παιχνίδια

    τάβλι