μάνα

Ελληνικά (el)

πτώση	ενικός	πληθυντικός
ονομαστική	μάνα	μάνες & μανάδες
γενική	μάνας	μανάδων
αιτιατική	μάνα	μάνες & μανάδες
κλητική	μάνα	μάνες & μανάδες

Ετυμολογία

μάνα < μάννα < αρχαία ελληνική μάμμη

Ουσιαστικό

μάνα θηλυκό και μάννα

1. μητέρα
2. η ξύλινη βάση του χαρταετού
3. παίκτης με κεντρικό ή ιδιαίτερο ρόλο σε διάφορα παιχνίδια
4. (τάβλι) η θέση από όπου "ξεκινάει" κάποιος (στα περισσότερα παιχνίδια)

Εκφράσεις

• από τη μάνα του: (για μηχανήματα, υλικά) από κατασκευής
• είμαι μάνα (σε κάτι): είμαι εξπέρ, έχω μεγάλη επιδεξιότητα (σε κάτι)
• ζητάει τη μάνα του και τον πατέρα του: (συνήθως για οικονομικά) έχει παράλογες και υπερβολικές απαιτήσεις
• κατά μάνα κατά κύρη (κατά γιο και θυγατέρα):
• να τρώει η μάνα και του παιδιού να μη δίνει / τρώει η μάνα και του παιδιού δεν δίνει: για κάτι πολύ νόστιμο
• όπως τον γέννησε η μάνα του: ολόγυμνος
• παιδί της μάνας του:
• πουλάει και τη μάνα του:
• χάνει η μάνα το παιδί και το παιδί τη μάνα: για πολύ μπερδεμένες καταστάσεις ή καταστάσεις πανικού

Παράγωγες λέξεις

• -μάνα
• μανάκι
• μανίτσα
• μανούλα
• μανούλι
• μανουλίτσα

Σημειώσεις

• η γραφή με δύο νι θεωρείται ετυμολογικά ορθότερη

Μεταφράσεις

    μητέρα

→ δείτε τη λέξη: μητέρα

    βασικός ή κεντρικός ρόλος σε παιχνίδια

    τάβλι