παρακαθήμενος

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	ο	παρακαθήμενος	η	παρακαθήμενη	το	παρακαθήμενο
γενική	του	παρακαθήμενου	της	παρακαθήμενης	του	παρακαθήμενου
αιτιατική	τον	παρακαθήμενο	την	παρακαθήμενη	το	παρακαθήμενο
κλητική		παρακαθήμενε		παρακαθήμενη		παρακαθήμενο
↓ πτώσεις	πληθυντικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	οι	παρακαθήμενοι	οι	παρακαθήμενες	τα	παρακαθήμενα
γενική	των	παρακαθήμενων	των	παρακαθήμενων	των	παρακαθήμενων
αιτιατική	τους	παρακαθήμενους	τις	παρακαθήμενες	τα	παρακαθήμενα
κλητική		παρακαθήμενοι		παρακαθήμενες		παρακαθήμενα
ομάδα 'εισαγόμενος', Κατηγορία όπως «εισαγόμενος» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

παρακαθήμενος λόγια μετοχή παθητικού παρακειμένου < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική παρακαθήμενος, μετοχή παρακειμένου του ρήματος παρακάθημαι, με σημασία ενεστώτα. Μορφολογικά αναλύεται σε παρα- + καθήμενος.

Προφορά

ΔΦΑ : /pa.ɾa.kaˈθi.me.nos/

τυπογραφικός συλλαβισμός : πα‐ρα‐κα‐θή‐με‐νος

Μετοχή

παρακαθήμενος, -η, -ο

• (λόγιο, κυριολεκτικά) που παρακάθηται, κάθεται δίπλα σε κάποιον
  1. λόγιο, κατ’ επέκταση, ενίοτε μειωτικό) που είναι στενός συνεργάτης κάποιου ανώτερου ιεραρχικά
  2. (λόγιο, κατ’ επέκταση) που μετέχει σε ένα συνέδριο, σε μια συνέλευση κ.λπ.

Συγγενικά

• → δείτε τις λέξεις παρακάθημαι, παρακάθομαι και κάθομαι

Μεταφράσεις

    παρακαθήμενος

Πηγές

• παρακαθήμενος - Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής (1998) του Ιδρύματος Μανόλη Τριανταφυλλίδη (συντομογραφίες-σύμβολα). Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας