μονοπάτι

Ελληνικά (el)[επεξεργασία]

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	το	μονοπάτι	τα	μονοπάτια
γενική	του	μονοπατιού	των	μονοπατιών
αιτιατική	το	μονοπάτι	τα	μονοπάτια
κλητική		μονοπάτι		μονοπάτια
Οι καταλήξεις -ιού, -ια, -ιών προφέρονται με συνίζηση.
Κατηγορία όπως «τραγούδι» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

μονοπάτι < μεσαιωνική ελληνική μονοπάτι(ν) < μονόπατος < μόνος + -ο- + πατώ

μονοπάτι ουδέτερο

στενός και δύσβατος δρομίσκος στην ύπαιθρο, που συνήθως έχει σχηματισθεί από τη συχνή διέλευση ανθρώπων ή ζώων
≈ συνώνυμα: ατραπός, δρομάκι, δρομίσκος, στενωπός
(γενικότερα) στενός ορεινός δρόμος
(μεταφορικά) ενέργειες ή δράσεις που οδηγούν στην επίτευξη κάποιου σκοπού ή παράγουν κάποιο αποτέλεσμα
Η οικολογία είναι ο μόνος σίγουρος δρόμος προς την ελευθερία. Δεν είναι πρόσκληση για ένταξη σε μια ιδεολογία ή σε μια πολιτική άποψη, είναι ενα προσωπικό μονοπάτι καθημερινής απελευθέρωσης από τη βαρβαρότητα του κοινωνικού μας συστήματος και της αντιανθρωπιστικής και αντιεπιστημονικής κουλτούρας του. (*)

το καλό το παλικάρι ξέρει κι άλλο μονοπάτι: κάποιος καπάτσος και ικανός μπορεί να επινοήσει κι άλλους τρόπους αντιμετώπισης μιας δυσκολίας, επίλυσης κάποιου προβλήματος και επίτευξης κάποιων στόχων

μονοπάτι