παῖς

Από Βικιλεξικό
Μετάβαση στην πλοήγηση Πήδηση στην αναζήτηση

Νέα ελληνικά (el)[επεξεργασία]

Ετυμολογία [επεξεργασία]

παῖς (καθαρεύουσα) < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική παῖς

Ουσιαστικό[επεξεργασία]

παῖς αρσενικό

Συγγενικές λέξεις[επεξεργασία]

Σύνθετα[επεξεργασία]



Αρχαία ελληνικά (grc)[επεξεργασία]

↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική / παῖς οἱ/αἱ παῖδες
      γενική τοῦ/τῆς παιδός τῶν παίδων*
      δοτική τῷ/τῇ παιδῐ́ τοῖς/ταῖς παισῐ́(ν)
παίδεσσι (επικός)
    αιτιατική τὸν/τὴν παῖδ τοὺς/τὰς παῖδᾰς
     κλητική ! παῖ** παῖδες
  δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ τὼ  παῖδε
γεν-δοτ τοῖν  παιδοῖν
* Η γενική πληθυντικού τονίζεται στην παραλήγουσα
παρά τον κανόνα των μονοσύλλαβων τριτόκλιτων (γενικές σε -ῶν).
Δείτε τον επικό τύπο «πάϊς» με γενική πληθυντικού: παίδων.

_** Εξαίρεση: η κλητική ενικού δεν είναι όμοια με την ονομαστική.

3η κλίση, Κατηγορία 'μονοσύλλαβα' όπως «εξαιρέσεις» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία [επεξεργασία]

παῖς < πρωτοελληνική *pā́wits < πρωτοϊνδοευρωπαϊκή *péh₂wids < *peh₂u- (συγγενές με το λατινικά puer και το σανσκριτικά पुत्र (putrá=γιος)

Ουσιαστικό[επεξεργασία]

παῖς αρσενικό ή θηλυκό

Άλλες μορφές[επεξεργασία]

Εκφράσεις[επεξεργασία]

Συγγενικές λέξεις[επεξεργασία]

όπως ενδεικτικά

Πηγές[επεξεργασία]