παῖς

Αρχαία ελληνικά (grc)

Πτώση	Ενικός	Δυϊκός	Πληθυντικός
Ονομαστική	παῖς	παῖδε	παῖδες
Γενική	παιδός	παιδοῖν	παίδων
Δοτική	παιδί	παιδοῖν	παισί(ν)
Αιτιατική	παῖδᾰ	παῖδε	παῖδᾰς
Κλητική	παῖ	παῖδε	παῖδες

Ετυμολογία

παῖς < πρωτοελληνική *pā́wits < ινδοευρωπαϊκή (ρίζα) *péh₂wids < *peh₂u- (συγγενές με το λατινικά puer και το σανσκριτικά पुत्र (putrá=γιος)

Ουσιαστικό

παῖς αρσενικό ή θηλυκό

1. το παιδί

Εκφράσεις

• ἐκ παιδός: από παιδί, από την παιδική ηλικία

Συγγενικές λέξεις

• παιδίον
• παίζω
• ἀντίπαις
• παιδαγωγός
• παιδεύω
• παιδοκτόνος
• παιδογονία
• παιδοποιός
• παιδοτροφός
• παιδότρωτος
• παιδοφιλία

Εναλλακτικές μορφές

• πάϊς
• παῦς