συρφετώδης

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	ο	συρφετώδης	η	συρφετώδης	το	συρφετώδες
γενική	του	συρφετώδους	της	συρφετώδους	του	συρφετώδους
αιτιατική	τον	συρφετώδη	τη	συρφετώδη	το	συρφετώδες
κλητική		συρφετώδη(ς)		συρφετώδης		συρφετώδες
↓ πτώσεις	πληθυντικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	οι	συρφετώδεις	οι	συρφετώδεις	τα	συρφετώδη
γενική	των	συρφετωδών	των	συρφετωδών	των	συρφετωδών
αιτιατική	τους	συρφετώδεις	τις	συρφετώδεις	τα	συρφετώδη
κλητική		συρφετώδεις		συρφετώδεις		συρφετώδη
Κατηγορία όπως «μανιώδης» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

συρφετώδης < ελληνιστική κοινή συρφετώδης. Μορφολογικά αναλύεται σε συρφετ(ός) + -ώδης.

Προφορά

ΔΦΑ : /siɾ.feˈto.ðis/

τυπογραφικός συλλαβισμός : συρ‐φε‐τώ‐δης

Επίθετο

συρφετώδης, -ης, -ες

• που μοιάζει με συρφετό ή σχετίζεται με αυτόν

Μεταφράσεις

    συρφετώδης

Πηγές

• ⌘ Δημητράκος, Δημήτριος Β. (1964) Μέγα λεξικὸν ὅλης τῆς Ἑλληνικῆς γλώσσης, 1930-1950. 2η έκδοση:1964. Αθήνα: Εκδόσεις: Δομή (15 τόμοι) & επανεκδόσεις, 1η έκδοση:1953 (9 τόμοι) Ελληνική Παιδεία, .
• συρφετώδης - Αναστασιάδη - Συμεωνίδη, Άννα (2003). Αντίστροφο λεξικό της νέας ελληνικής. Ινστιτούτο Νεοελληνικών Σπουδών. Ίδρυμα Μανόλη Τριανταφυλλίδη.  (συντομογραφίες)

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
→ γένη	αρσενικό & θηλυκό		ουδέτερο
↓ πτώσεις	ενικός
ονομαστική	ὁ/ἡ	συρφετώδης	τὸ	συρφετῶδες
γενική	τοῦ/τῆς	συρφετώδους	τοῦ	συρφετώδους
δοτική	τῷ/τῇ	συρφετώδει	τῷ	συρφετώδει
αιτιατική	τὸν/τὴν	συρφετώδη	τὸ	συρφετῶδες
κλητική ὦ!		συρφετῶδες		συρφετῶδες
↓ πτώσεις	πληθυντικός
ονομαστική	οἱ/αἱ	συρφετώδεις	τὰ	συρφετώδη
γενική	τῶν	συρφετώδων	τῶν	συρφετώδων
δοτική	τοῖς/ταῖς	συρφετώδεσῐ(ν)	τοῖς	συρφετώδεσῐ(ν)
αιτιατική	τοὺς/τὰς	συρφετώδεις	τὰ	συρφετώδη
κλητική ὦ!		συρφετώδεις		συρφετώδη
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ	συρφετώδει	τὼ	συρφετώδει
γεν-δοτ	τοῖν	συρφετώδοιν	τοῖν	συρφετώδοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'μανιώδης' όπως «μανιώδης» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

συρφετώδης < αρχαία ελληνική συρφετός + -ώδης

Επίθετο

συρφετώδης, -ης, -ες (ελληνιστική κοινή)

1. ο ανάμικτος
2. (μεταφορικά) ο χυδαίος
3. ο τιποτένιος

Συγγενικά

• → δείτε τη λέξη συρφετός

Πηγές

• συρφετώδης - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• συρφετώδης - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.