τολμηρός

τολμηρός < αρχαία ελληνική

→ λείπει η προφορά Μπορείτε να βοηθήσετε;

↓ πτώσεις	ενικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	ο	τολμηρός	η	τολμηρή	το	τολμηρό
γενική	του	τολμηρού	της	τολμηρής	του	τολμηρού
αιτιατική	τον	τολμηρό	την	τολμηρή	το	τολμηρό
κλητική		τολμηρέ		τολμηρή		τολμηρό
↓ πτώσεις	πληθυντικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	οι	τολμηροί	οι	τολμηρές	τα	τολμηρά
γενική	των	τολμηρών	των	τολμηρών	των	τολμηρών
αιτιατική	τους	τολμηρούς	τις	τολμηρές	τα	τολμηρά
κλητική		τολμηροί		τολμηρές		τολμηρά
Κατηγορία όπως «καλός» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

τολμηρός, -ή, -ό

1. που δε διστάζει να κάνει επικίνδυνες ενέργειες, για να υπερνικήσει εμπόδια

   ≈ συνώνυμα: αποφασιστικός, άφοβος, ριψοκίνδυνος

   Πρότυπο:αντ άτολμος, δειλός, διστακτικός

2. που έχει θράσος ή/και αναίδεια

   ≈ συνώνυμα: αναιδής, θρασύς

3. που υπερβαίνει τα όρια της ηθικής
   • (ειδικότερα) που προκαλεί ερωτικά με το περιεχόμενο ή την εμφάνιση

     ≈ συνώνυμα: προκλητικός

   μια τολμηρή εμφάνιση, ένα τολμηρό ντεκολτέ

• τολμάω, τολμώ
• τόλμη
• τόλμημα
• τολμηρά
• τολμηρότητα
• τολμώμαι

• άτολμος
• παράτολμος

αγγλικά : bold (en), daring (en)

γαλλικά : hardi (fr)