φτυάρι

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	το	φτυάρι	τα	φτυάρια
γενική	του	φτυαριού	των	φτυαριών
αιτιατική	το	φτυάρι	τα	φτυάρια
κλητική		φτυάρι		φτυάρια
Οι καταλήξεις -ιού, -ια, -ιών προφέρονται με συνίζηση.
Κατηγορία όπως «τραγούδι» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

φτυάρι < (κληρονομημένο) μεσαιωνική ελληνική φτυάρι (με συνίζηση για αποφυγή χασμωδίας και ανομοίωση τρόπου αρθρώσεως [pt > ft]) < ελληνιστική κοινή πτυάριον, υποκοριστικό του πτύον

Τρία φτυάρια.

Ουσιαστικό

φτυάρι ουδέτερο

1. (εργαλείο) με μακριά λαβή και πλατύ μεταλλικό έλασμα για τη μεταφορά χώματος, χαλικιών, λάσπης κ.λπ. ή για σκάψιμο σε μαλακό έδαφος
2. (εργαλείο) μακρύ ξύλινο αντικείμενο με πλατιά άκρη για το φούρνισμα του ψωμιού
3. (μεταφορικά, προφορικό) κουτσομπολιό, θάψιμο

Συγγενικά

• φτυαριά
• φτυαρίζω
• φτυάρισμα
• φτυαράκι

Σύνθετα

• πατόφτυαρο

Μεταφράσεις

    φτυάρι

αγγλικά : shovel (en), spade (en) γαλλικά : pelle (fr) γερμανικά : Schaufel (de) ισπανικά : pala (es) πολωνικά : łopata (pl) ρωσικά : лопата (ru) τουρκικά : kürek (tr)

Πηγές

• φτυάρι - Χαραλαμπάκης, Χριστόφορος (επιμέλεια) (2014). Χρηστικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας. Αθήνα: Ακαδημία Αθηνών.  (ψηφιοποιημένη έκδοση από το 2023, συντομογραφίες-σύμβολα)
• Μπαμπινιώτης, Γεώργιος (2002). Λεξικό της νέας ελληνικής γλώσσας (Βʹ έκδοση). Αθήνα: Κέντρο Λεξικολογίας.  (Αʹ έκδοση: 1998)