λάσπη

Από Βικιλεξικό
Μετάβαση στην πλοήγηση Πήδηση στην αναζήτηση

Νέα ελληνικά (el)[επεξεργασία]

↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική η λάσπη οι λάσπες
      γενική της λάσπης των λασπών
    αιτιατική τη λάσπη τις λάσπες
     κλητική λάσπη λάσπες
Κατηγορία όπως «νίκη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία [επεξεργασία]

λάσπη < μεσαιωνική ελληνική λάσπη < άγνωστης ετυμολογίας[1]

Προφορά[επεξεργασία]

ΔΦΑ : /ˈla.spi/
τυπογραφικός συλλαβισμός : λά‐σπη
Αγόρι που παίζει με τη λάσπη)

Ουσιαστικό[επεξεργασία]

λάσπη θηλυκό

  1. μείγμα από χώμα και νερό, η παχύρρευστη μορφή που παίρνει το χώμα όταν δεχτεί μεγάλη ποσότητα βροχής
    ※ Ἀλλ' ἔξαφνα μὲς στὴ βοὴ γενναῖο παλληκάρι / καβάλλα σὲ μοναστηριοῦ ἀβάστακτο μουλάρι, / ὡς τὸν ἀρχαῖον ἄγγελον τοῦ Μαραθῶνος τρέχει / κι' εἰς τοῦ Σταυροῦ τοὺς μαχητὰς φωνάζει ὅτι βρέχει. / Βροχὴ καὶ λάσπη πλάκωσε... κρῖμα καὶ πάλι κρῖμα... / κάτω ἀμέσως τἄρματα, μὴν προχωρῆτε βῆμα. (Γεώργιος Σουρής, Ψευτοπόλεμος του Σταυρού, 1885)
  2. μείγμα από χώμα, νερό και άλλα υλικά (π.χ. τσιμέντο άχυρα, ασβέστη), ως οικοδομικό υλικό
    ≈ συνώνυμα: χαρμάνι
  3. το παχύρρευστο κατακάθι που σχηματίζεται στον πυθμάνα δοχείων ή κοιλοτήτων με νερό
  4. (μεταφορικά) η μορφή που παίρνουν κάποια υλικά (π.χ. ζυμαρικά, ρύζι), όταν παραβράσουν
    ≈ συνώνυμα: πολτός, χυλός
  5. (μεταφορικά) η συκοφαντία
  6. (μεταφορικά) η ανηθικότητα, η ανήθικη ζωή
    ≈ συνώνυμα: βούρκος, διαφθορά, κατάπτωση, ξεπεσμός

Εκφράσεις[επεξεργασία]

  • κόβω λάσπη : φεύγω γρήγορα και κρυφά, το σκάω
  • είμαι λάσπη: δεν κάνω τίποτα, από κούραση, εξάντληση ή βαρεμάρα

Συνώνυμα[επεξεργασία]

Συγγενικές λέξεις[επεξεργασία]

Σύνθετα[επεξεργασία]

Μεταφράσεις[επεξεργασία]

    λάσπη

Αναφορές[επεξεργασία]

  1. ↑ λάσπη -  Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής. (1998) του Ιδρύματος Μανόλη Τριανταφυλλίδη. Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας. 
Ανακτήθηκε από "https://el.wiktionary.org/w/index.php?title=λάσπη&oldid=5396655"