διακριτικός

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	ο	διακριτικός	η	διακριτική	το	διακριτικό
γενική	του	διακριτικού	της	διακριτικής	του	διακριτικού
αιτιατική	τον	διακριτικό	τη	διακριτική	το	διακριτικό
κλητική		διακριτικέ		διακριτική		διακριτικό
↓ πτώσεις	πληθυντικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	οι	διακριτικοί	οι	διακριτικές	τα	διακριτικά
γενική	των	διακριτικών	των	διακριτικών	των	διακριτικών
αιτιατική	τους	διακριτικούς	τις	διακριτικές	τα	διακριτικά
κλητική		διακριτικοί		διακριτικές		διακριτικά
Κατηγορία όπως «καλός» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

διακριτικός < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική διακριτικός < διακρίνω • Η Ετυμολογία χρειάζεται ανάπτυξη με τεκμηρίωση. Μπορείτε να βοηθήσετε;  

Προφορά

ΔΦΑ : /ði̯a.kɾi.tiˈkos/ & /ðʝa.kɾi.tiˈkos/

παλιότερος συλλαβισμός : δι‐α‐κρι‐τι‐κός

Επίθετο

διακριτικός, -ή, -ό

1. που επιτρέπει τη διάκριση χαρακτηριστικών

   ↪ διακριτικό σημάδι

2. που φέρεται με διακριτικότητα, που δείχνει ιδιαίτερη προσοχή και λεπτότητα , ώστε να μην παραβιάσει την ιδιωτική ζωή των άλλων, να μην προσβάλλει τις ευαισθησίες τους και γενικότερα να μην τους ενοχλήσει

   ≠ αντώνυμα: αδιάκριτος

Συγγενικά

• διακριτικό (ουδέτερο)
• → δείτε τη λέξη διακρίνω}

Μεταφράσεις

    διακριτικός

αγγλικά : discreet (en), distinguishing (en) γαλλικά : discret (fr), distinctif (fr) εσπεράντο : diskreta (eo)

Πηγές

• διακριτικός - Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής (1998) του Ιδρύματος Μανόλη Τριανταφυλλίδη (συντομογραφίες-σύμβολα). Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας
• διακριτικός - Χαραλαμπάκης, Χριστόφορος (επιμέλεια) (2014). Χρηστικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας. Αθήνα: Ακαδημία Αθηνών.  (ψηφιοποιημένη έκδοση από το 2023, συντομογραφίες-σύμβολα)

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
↓ πτώσεις	ενικός
ονομαστική	ὁ	διακριτικός	ἡ	διακριτική	τὸ	διακριτικόν
γενική	τοῦ	διακριτικοῦ	τῆς	διακριτικῆς	τοῦ	διακριτικοῦ
δοτική	τῷ	διακριτικῷ	τῇ	διακριτικῇ	τῷ	διακριτικῷ
αιτιατική	τὸν	διακριτικόν	τὴν	διακριτικήν	τὸ	διακριτικόν
κλητική ὦ!		διακριτικέ		διακριτική		διακριτικόν
↓ πτώσεις	πληθυντικός
ονομαστική	οἱ	διακριτικοί	αἱ	διακριτικαί	τὰ	διακριτικᾰ́
γενική	τῶν	διακριτικῶν	τῶν	διακριτικῶν	τῶν	διακριτικῶν
δοτική	τοῖς	διακριτικοῖς	ταῖς	διακριτικαῖς	τοῖς	διακριτικοῖς
αιτιατική	τοὺς	διακριτικούς	τὰς	διακριτικᾱ́ς	τὰ	διακριτικᾰ́
κλητική ὦ!		διακριτικοί		διακριτικαί		διακριτικᾰ́
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ	διακριτικώ	τὼ	διακριτικᾱ́	τὼ	διακριτικώ
γεν-δοτ	τοῖν	διακριτικοῖν	τοῖν	διακριτικαῖν	τοῖν	διακριτικοῖν
2η&1η κλίση, Κατηγορία 'καλός' όπως «καλός» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

→ ζητούμενο λήμμα

Πηγές

• διακριτικός - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• διακριτικός - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.