εὐτυχής

Δείτε επίσης : ευτυχής

Μεσαιωνικά ελληνικά (gkm)[επεξεργασία]

Ετυμολογία [επεξεργασία]

εὐτυχής < (κληρονομημένο) αρχαία ελληνική εὐτυχής > εὐ- + τυχ- + -ής

και (ουσιαστικοποιημένο)

Επίθετο[επεξεργασία]

εὐτυχής

καλότυχος, που ευνοείται από την τύχη
≈ συνώνυμα: εὔτυχος
που φέρνει ευτυχία
γουρλίδικος, που φέρνει τύχη
προσφώνηση βασιλέων και ευγενών
ευχάριστος

για τη σημασία «ευτυχισμένος» → δείτε τη λέξη εὔτυχος

Κλιτικοί τύποι[επεξεργασία]

(κλιτικοί τύποι από την αρχαία κλίση)

εὐτυχεῖς (πληθυντικός, και ως ουσιαστικό αρσενικό)
εὐτυχῆ (ουδέτερο, πληθυντικός)
εὐτυχοῦς (γενική ενικού)

Συγγενικά[επεξεργασία]

→ και δείτε τις λέξεις εὐ- και τύχη

Ουσιαστικό[επεξεργασία]

εὐτυχής αρσενικό

ο άρχοντας

Πηγές[επεξεργασία]

εὐτυχής - Επιτομή του Λεξικού Κριαρά της Μεσαιωνικής Ελληνικής Δημώδους Γραμματείας (1100-1669). Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, [μονοτονικό σύστημα].

Αρχαία ελληνικά (grc)[επεξεργασία]

↓ πτώσεις	ενικός
→ γένη	αρσενικό & θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	ὁ/ἡ	εὐτυχής	τὸ	εὐτυχές
γενική	τοῦ/τῆς	εὐτυχοῦς	τοῦ	εὐτυχοῦς
δοτική	τῷ/τῇ	εὐτυχεῖ	τῷ	εὐτυχεῖ
αιτιατική	τὸν/τὴν	εὐτυχῆ	τὸ	εὐτυχές
κλητική ὦ!		εὐτυχές		εὐτυχές
↓ πτώσεις	πληθυντικός
ονομαστική	οἱ/αἱ	εὐτυχεῖς	τὰ	εὐτυχῆ
γενική	τῶν	εὐτυχῶν	τῶν	εὐτυχῶν
δοτική	τοῖς/ταῖς	εὐτυχέσῐ (ν)	τοῖς	εὐτυχέσῐ (ν)
αιτιατική	τοὺς/τὰς	εὐτυχεῖς	τὰ	εὐτυχῆ
κλητική ὦ!		εὐτυχεῖς		εὐτυχῆ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ	εὐτυχεῖ	τὼ	εὐτυχεῖ
γεν-δοτ	τοῖν	εὐτυχοῖν	τοῖν	εὐτυχοῖν
3η κλίση, Κατηγορία 'συνεχής' όπως «συνεχής» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία [επεξεργασία]

εὐτυχής < (εὖ) εὐ- + θέμα τυχ- (τυγχάνω, ἔτυχον) + -ής, αντίθετο του ἀτυχής^[1]

Επίθετο[επεξεργασία]

εὐτυχής, -ής, -ές, συγκριτικός : εὐτυχέστερος, υπερθετικός : εὐτυχέστατος

Παράγωγα[επεξεργασία]

εὐτυχῶς
(Χρειάζεται επέκταση)
→ και δείτε τις λέξεις τύχη και τυγχάνω

Αναφορές[επεξεργασία]

↑ Μπαμπινιώτης, Γεώργιος (2010). Ετυμολογικό Λεξικό της Νέας Ελληνικής Γλώσσας (Β' ανατύπωση. 2009: A' έκδοση). Αθήνα: Κέντρο Λεξικολογίας.

Πηγές[επεξεργασία]

εὐτυχής - Βασικό Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής - Αρχαία Ελληνική Γλώσσα και Γραμματεία - Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2006‑2008. greek‑language.gr
εὐτυχής - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
εὐτυχής - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.

[1] Μπαμπινιώτης, Γεώργιος (2010). Ετυμολογικό Λεξικό της Νέας Ελληνικής Γλώσσας (Β' ανατύπωση. 2009: A' έκδοση). Αθήνα: Κέντρο Λεξικολογίας.

[1]

εὐτυχής

Πίνακας περιεχομένων

Μεσαιωνικά ελληνικά (gkm)[επεξεργασία]

Ετυμολογία [επεξεργασία]

Επίθετο[επεξεργασία]

Κλιτικοί τύποι[επεξεργασία]

Συγγενικά[επεξεργασία]

Ουσιαστικό[επεξεργασία]

Πηγές[επεξεργασία]

Αρχαία ελληνικά (grc)[επεξεργασία]

Ετυμολογία [επεξεργασία]

Επίθετο[επεξεργασία]

Παράγωγα[επεξεργασία]

Αναφορές[επεξεργασία]

Πηγές[επεξεργασία]

Μενού πλοήγησης

εὐτυχής

Μεσαιωνικά ελληνικά (gkm)[επεξεργασία]

Ετυμολογία [επεξεργασία]

Επίθετο[επεξεργασία]

Κλιτικοί τύποι[επεξεργασία]

Συγγενικά[επεξεργασία]

Ουσιαστικό[επεξεργασία]

Πηγές[επεξεργασία]

Αρχαία ελληνικά (grc)[επεξεργασία]

Ετυμολογία [επεξεργασία]

Επίθετο[επεξεργασία]

Παράγωγα[επεξεργασία]

Αναφορές[επεξεργασία]

Πηγές[επεξεργασία]

Μενού πλοήγησης

Αναζήτηση