συμπαθητικός

Νέα ελληνικά (el)

Ετυμολογία

συμπαθητικός < (διαχρονικό δάνειο) ελληνιστική κοινή συμπαθητικός (συμπονετικός), σημασιολογικό δάνειο από τη γαλλική sympathique (δείτε συμπαθής)

• για το νευρικό σύστημα < (διαχρονικό δάνειο) ελληνιστική κοινή συμπαθητικός με τη σημασία της φράσης νεῦρα ἀλλήλοις συμπαθῆ (→ δείτε τη λέξη συμπαθής)

Προφορά

ΔΦΑ : /sim.ba.θi.tiˈkos/

τυπογραφικός συλλαβισμός : συ‐μπα‐θη‐τι‐κός

Επίθετο

συμπαθητικός, -ή, -ό

1. για πρόσωπο προς το οποίο δείχνουμε συμπάθεια, διότι κάποια χαρακτηριστικά του μας αρέσουν ή τα εκτιμούμε, συμπαθής

   ↪ Δεν τον ξέρω καλά, αλλά μου φαίνεται συμπαθητικός άνθρωπος.

2. καλούτσικος (για κάτι που μας αρέσει, αλλά όχι υπερβολικά)

   ↪ Είδα μια συμπαθητική ταινία χτες.

   → δείτε και την έκφραση έτσι κι έτσι

3. (ανατομία) σχετικός με το αυτόνομο νευρικό σύστημα

   ↪ συμπαθητικό νευρικό σύστημα

Συγγενικές λέξεις

• συμπάθεια
• συμπαθητικά
• συμπαθώ
• παρασυμπαθητικός

→ και δείτε τη λέξη συμπαθής

Κλίση

↓ πτώσεις	ενικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	ο	συμπαθητικός	η	συμπαθητική	το	συμπαθητικό
γενική	του	συμπαθητικού	της	συμπαθητικής	του	συμπαθητικού
αιτιατική	τον	συμπαθητικό	τη	συμπαθητική	το	συμπαθητικό
κλητική		συμπαθητικέ		συμπαθητική		συμπαθητικό
↓ πτώσεις	πληθυντικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	οι	συμπαθητικοί	οι	συμπαθητικές	τα	συμπαθητικά
γενική	των	συμπαθητικών	των	συμπαθητικών	των	συμπαθητικών
αιτιατική	τους	συμπαθητικούς	τις	συμπαθητικές	τα	συμπαθητικά
κλητική		συμπαθητικοί		συμπαθητικές		συμπαθητικά
Κατηγορία όπως «καλός» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Μεταφράσεις

    (για άτομο που συμπαθούμε)

→ δείτε τη λέξη συμπαθής

    (για κάτι που μας αρέσει, αλλά όχι πάρα πολύ)

    συμπαθητικό νευρικό σύστημα

Μεταφράσεις προς κατάταξη κατά έννοια

    συμπαθητικός

αγγλικά : sympathetic (en) γαλλικά : sympathique (fr) ιταλικά : simpatico (it)

---

Αρχαία ελληνικά (grc)=

Ετυμολογία

συμπαθητικός (ελληνιστική κοινή) < αρχαία ελληνική συμπαθέω, < συμ- παθη- + -τικός < συμπαθής

Επίθετο

συμπαθητικός, -ή, -όν

• (ελληνιστική κοινή)
  1. (αρχική σημασία) συμπονετικός, συμπάσχων

     ≈ συνώνυμα: συμπαθής

  2. αλληλεπίδραση μελών του σώματος

1. → δείτε και τη φράση νεῦρα ἀλλήλοις συμπαθῆ, συμπαθής

Συγγενικές λέξεις

• → δείτε τη λέξη συμπαθής

Κλίση

ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
↓ πτώσεις	ενικός
ονομαστική	ὁ	συμπαθητικός	ἡ	συμπαθητική	τὸ	συμπαθητικόν
γενική	τοῦ	συμπαθητικοῦ	τῆς	συμπαθητικῆς	τοῦ	συμπαθητικοῦ
δοτική	τῷ	συμπαθητικῷ	τῇ	συμπαθητικῇ	τῷ	συμπαθητικῷ
αιτιατική	τὸν	συμπαθητικόν	τὴν	συμπαθητικήν	τὸ	συμπαθητικόν
κλητική ὦ!		συμπαθητικέ		συμπαθητική		συμπαθητικόν
↓ πτώσεις	πληθυντικός
ονομαστική	οἱ	συμπαθητικοί	αἱ	συμπαθητικαί	τὰ	συμπαθητικᾰ́
γενική	τῶν	συμπαθητικῶν	τῶν	συμπαθητικῶν	τῶν	συμπαθητικῶν
δοτική	τοῖς	συμπαθητικοῖς	ταῖς	συμπαθητικαῖς	τοῖς	συμπαθητικοῖς
αιτιατική	τοὺς	συμπαθητικούς	τὰς	συμπαθητικᾱ́ς	τὰ	συμπαθητικᾰ́
κλητική ὦ!		συμπαθητικοί		συμπαθητικαί		συμπαθητικᾰ́
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ	συμπαθητικώ	τὼ	συμπαθητικᾱ́	τὼ	συμπαθητικώ
γεν-δοτ	τοῖν	συμπαθητικοῖν	τοῖν	συμπαθητικαῖν	τοῖν	συμπαθητικοῖν
2η&1η κλίση, Κατηγορία 'καλός' όπως «καλός» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Πηγές

• σελ.178, Τόμος 4 - Liddell, Henry George. Scott, Robert, Αν. Κωνσταντινίδης (εκδ.) Μέγα λεξικόν της ελληνικής γλώσσης. Μετάφραση: Ξενοφών Π. Μόσχος. Επιμέλεια: Μιχαήλ Κωνσταντινίδης. Τυπογραφικά Καταστήματα Ανέστη Κωνσταντινίδη (1901-1906). Ανατύπωση: Ι. Σιδέρης, χ.χ. Τόμοι 4. - online στο Πανεπιστήμιο Αιγαίου, Τμήμα Μαθηματικών