-στροφος

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	ο	-στροφος	η	-στροφη	το	-στροφο
γενική	του	-στροφου	της	-στροφης	του	-στροφου
αιτιατική	τον	-στροφο	τη(ν)	-στροφη	το	-στροφο
κλητική		-στροφε		-στροφη		-στροφο
↓ πτώσεις	πληθυντικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	οι	-στροφοι	οι	-στροφες	τα	-στροφα
γενική	των	-στροφων	των	-στροφων	των	-στροφων
αιτιατική	τους	-στροφους	τις	-στροφες	τα	-στροφα
κλητική		-στροφοι		-στροφες		-στροφα
Κατηγορία όπως «όμορφος» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

-στροφος < (διαχρονικό δάνειο) ελληνιστική κοινή -στροφος < αρχαία ελληνική στροφ(ή) + -ος

Προφορά

ΔΦΑ : /stɾo.fos/

τυπογραφικός συλλαβισμός : -στρο‐φος

Επίθημα

-στροφος, -η, -ο

• δεύτερο συνθετικό επιθέτων τα οποία αναφέρονται σε
  1. αριθμό ή συχνότητα στροφών

     ολιγόστροφος, πολύστροφος, ταχύστροφος

  2. δυνατότητα στροφής προς συγκεκριμένη κατεύθυνση

     αριστερόστροφος, δεξιόστροφος

  3. ικανότητα ατόμου να αντιληφθεί κάποια κατάσταση

     αργόστροφος, εύστροφος

Δείτε επίσης

• Νεοελληνικές λέξεις με επίθημα -στροφος στο Βικιλεξικό

Πηγές

• -στροφος - Χαραλαμπάκης, Χριστόφορος (επιμέλεια) (2014). Χρηστικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας. Αθήνα: Ακαδημία Αθηνών.  (ψηφιοποιημένη έκδοση από το 2023, συντομογραφίες-σύμβολα)

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
→ γένη	αρσενικό & θηλυκό		ουδέτερο
↓ πτώσεις	ενικός
ονομαστική	ὁ/ἡ	-στροφος	τὸ	-στροφον
γενική	τοῦ/τῆς	-στρόφου	τοῦ	-στρόφου
δοτική	τῷ/τῇ	-στρόφῳ	τῷ	-στρόφῳ
αιτιατική	τὸν/τὴν	-στροφον	τὸ	-στροφον
κλητική ὦ!		-στροφε		-στροφον
↓ πτώσεις	πληθυντικός
ονομαστική	οἱ/αἱ	-στροφοι	τὰ	-στροφᾰ
γενική	τῶν	-στρόφων	τῶν	-στρόφων
δοτική	τοῖς/ταῖς	-στρόφοις	τοῖς	-στρόφοις
αιτιατική	τοὺς/τὰς	-στρόφους	τὰ	-στροφᾰ
κλητική ὦ!		-στροφοι		-στροφᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ	-στρόφω	τὼ	-στρόφω
γεν-δοτ	τοῖν	-στρόφοιν	τοῖν	-στρόφοιν
2η κλίση, Κατηγορία 'δύσκολος' όπως «δύσκολος» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

-στροφος < αρχαία σύνθετα ρήματα με δεύτερο συθετικό το ...-στρέφω, θέμα ...στροφ- + -ος

• ως συνθετικό: ελληνιστική κοινή < αρχαία ελληνική στροφ(ή) + -ος → δείτε και τη λέξη στρέφω

Επίθημα

-στροφος, -ος, -ον

1. παράγωγα σύνθετων ρημάτων με δεύτερο συνθετικό στρέφω + κατάληξη -ος· μορφολογικά, λήγουν σε -στροφος

   ἀποστρέφω > ἀπόστροφος

2. (ελληνιστική κοινή) δεύτερο συνθετικό επιθέτων που δηλώνει ότι κάτι στρέφεται με τον τρόπο που ορίζει το πρώτο συνθετικό

   δίστροφος, βούστροφος, ἀνεμόστροφος

Άλλες μορφές

• Σπανίως με καταβιβασμό τόνου -στρόφος (βουστρόφος)
• Σπανίως για αρσενικά ουσιαστικά (νευροστρόφος)

Σύνθετα

• Αρχαίες ελληνικές λέξεις με επίθημα -στροφος στο Βικιλεξικό
• Λέξεις end @perseus.tufts.edu Greek Dictionary Headword Search, Πανεπιστήμιο Tufts