κριγμός

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	κριγμός	οι	κριγμοί
γενική	του	κριγμού	των	κριγμών
αιτιατική	τον	κριγμό	τους	κριγμούς
κλητική		κριγμέ		κριγμοί
Κατηγορία όπως «ναός» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

κριγμός < αρχαία ελληνική κριγμός

Προφορά

ΔΦΑ : /kɾiɣˈmos/

τυπογραφικός συλλαβισμός : κριγ‐μός

Ουσιαστικό

κριγμός αρσενικό

• (ιατρική) ζωηρός ήχος ο οποίος επαναλαμβάνεται σε αναπνευστικά προβλήματα, φλεγμονές τενόντων ή κατάγματα, ο οποίος έχει τη μορφή τριξίματος, σκασίματος ή κρότου

  ※ Οι μέχρι σήμερα γνώσεις μας για το γνωστό «κρακ» που ακούγεται από τον αυχένα όταν ασκείται πίεση στις αρθρώσεις του βεβαιώνουν την απουσία λόγου ανησυχίας. Ωστόσο, υπάρχουν μερικές εξαιρέσεις που καθιστούν τον κριγμό, δηλαδή τον έντονο ξηρό και επαναλαμβανόμενο ήχο από την άρθρωση, ως ένδειξη ενός μεγαλύτερου προβλήματος που χρήζει διερεύνησης.

  Αυχένας: Είναι ο ενδαρθρικός κριγμός επικίνδυνος;, onmed.gr, 22 Μαρτίου 2019

Μεταφράσεις

    κριγμός

αγγλικά : crepitus (en)

Πηγές

• Πάπυρος–Λαρούς–Μπριτάννικα: Λεξικό της ελληνικής γλώσσας, αρχαίας - μεσαιωνικής - νέας, ερμηνευτικό - ετυμολογικό. Αθήνα: Πάπυρος, 1981‑1994, έκδοση: 2013.

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ὁ	κριγμός	οἱ	κριγμοί
γενική	τοῦ	κριγμοῦ	τῶν	κριγμῶν
δοτική	τῷ	κριγμῷ	τοῖς	κριγμοῖς
αιτιατική	τὸν	κριγμόν	τοὺς	κριγμούς
κλητική ὦ!		κριγμέ		κριγμοί
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		κριγμώ
γεν-δοτ	τοῖν		κριγμοῖν
2η κλίση, Κατηγορία 'ναός' όπως «ναός» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

κριγμός < κρίζω + -μός

Ουσιαστικό

κριγμός αρσενικό

• το τρίξιμο των δοντιών

Συνώνυμα

• κριγή

Πηγές

• κριγμός - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.