συκοφάντης

Από Βικιλεξικό
Μετάβαση στην πλοήγηση Πήδηση στην αναζήτηση

Νέα ελληνικά (el)[επεξεργασία]

↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική ο συκοφάντης οι συκοφάντες
      γενική του συκοφάντη των συκοφαντών
    αιτιατική τον συκοφάντη τους συκοφάντες
     κλητική συκοφάντη συκοφάντες
Κατηγορία όπως «ναύτης» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία [επεξεργασία]

συκοφάντης < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική συκοφάντης

Προφορά[επεξεργασία]

ΔΦΑ : /si.koˈfan.dis/
τυπογραφικός συλλαβισμός: συ‐κο‐φά‐ντης

Ουσιαστικό[επεξεργασία]

συκοφάντης αρσενικό (θηλυκό συκοφάντρια & συκοφάντισσα)

  • αυτός που εν γνώσει του εξαπολύει μια ψευδή κατηγορία εναντίον κάποιου

Συνώνυμα[επεξεργασία]

Συγγενικά[επεξεργασία]

→ και δείτε τις λέξεις σύκο και φαίνομαι

Δείτε επίσης[επεξεργασία]

Μεταφράσεις[επεξεργασία]



Αρχαία ελληνικά (grc)[επεξεργασία]

↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
σῡκοφᾰντᾱ-
ονομαστική συκοφάντης οἱ συκοφάνται
      γενική τοῦ συκοφάντου τῶν συκοφαντῶν
      δοτική τῷ συκοφάντ τοῖς συκοφάνταις
    αιτιατική τὸν συκοφάντην τοὺς συκοφάντᾱς
     κλητική ! συκοφάντ συκοφάνται
  δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ τὼ  συκοφάντ
γεν-δοτ τοῖν  συκοφάνταιν
Το δίχρονο φωνήεν της παραλήγουσας είναι βραχύ.
1η κλίση, ομάδα 'στρατιώτης', Κατηγορία 'τοξότης' όπως «τοξότης» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία [επεξεργασία]

συκοφάντης < σῦκ(ον) + -ο- + φαν- (φαίνομαι) + -της. Για τη σημασία, υπάρχουν διαφορετικές εκδοχές. Σχετίζεται είτε με την εισαγωγή σύκων που παραβίαζε νόμο των Αθηνών (όμως δεν έχει βρεθεί ψήφισμα τέτοιου νόμου), είτε με την κατηγορία ότι κάποιος κρύβει σύκα στα ρούχα του (δηλαδή, κατηγορείται για ασήμαντο πράγμα) [1]

Ουσιαστικό[επεξεργασία]

συκοφάντης αρσενικό

Αναφορές[επεξεργασία]

  1. «συκοφάντης» & σχόλιο - Μπαμπινιώτης, Γεώργιος (2010). Ετυμολογικό Λεξικό της Νέας Ελληνικής Γλώσσας (Β' ανατύπωση. 2009: A' έκδοση). Αθήνα: Κέντρο Λεξικολογίας. 

Πηγές[επεξεργασία]