φήμη

Από Βικιλεξικό
Μετάβαση στην πλοήγηση Πήδηση στην αναζήτηση
Δείτε επίσης : φημί

Ελληνικά (el)[επεξεργασία]

↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική η φήμη οι φήμες
      γενική της φήμης των φημών
    αιτιατική τη φήμη τις φήμες
     κλητική φήμη φήμες
Κατηγορία όπως «νίκη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία [επεξεργασία]

φήμη < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική φήμη

Προφορά[επεξεργασία]

ΔΦΑ : /ˈfi.mi/
τυπογραφικός συλλαβισμός : φή‐μη

Ουσιαστικό[επεξεργασία]

φήμη θηλυκό

  1. διάδοση, λόγια που διαδίδονται από στόμα σε στόμα χωρίς να είναι διασταυρωμένα
    ↪ ακούγονται φήμες για ανασχηματισμό της κυβέρνησης
  2. η εντύπωση που επικρατεί στους άλλους ανθρώπους για το χαρακτήρα και την ποιότητα κάποιου, το καλό ή κακό "όνομα" που έχει αποκτήσει κάποιος
  3. η διασημότητα, το να είναι κανείς φημισμένος, διάσημος

Συγγενικές λέξεις[επεξεργασία]

Σύνθετα[επεξεργασία]

Μεταφράσεις[επεξεργασία]

    διάδοση
    η εντύπωση που υπάρχει για κάποιον
    το να είναι κανείς διάσημος


Αρχαία ελληνικά (grc)[επεξεργασία]

↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική ἡ φήμη αἱ φῆμαι
      γενική τῆς φήμης τῶν φημῶν
      δοτική τῇ φήμῃ ταῖς φήμαις
    αιτιατική τὴν φήμην τὰς φήμᾱς
     κλητική ὦ! φήμη φῆμαι
  δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ τὼ  φήμᾱ
γεν-δοτ τοῖν  φήμαιν
1η κλίση, Κατηγορία όπως «γνώμη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία [επεξεργασία]

φήμη, ήδη ομηρικό < φημ(ί) + -η

Ουσιαστικό[επεξεργασία]

φήμη θηλυκό

  1. → χρειάζεται παράθεμα ※  8ος αιώνας πκε - ⌘ Ὅμηρος, Ὀδύσσεια, 2 (β. Ἰθακησίων ἐκκλησία καὶ Τηλεμάχου ἀποδημία.), στίχ. 35
  2. λόγος
  3. φήμη, διάδοση
  4. φήμη, το καλό ή κακό "όνομα"

Άλλες μορφές[επεξεργασία]

Πηγές[επεξεργασία]

Ανακτήθηκε από "https://el.wiktionary.org/w/index.php?title=φήμη&oldid=5525320"