φήμη

Ελληνικά (el)

πτώση	ενικός	πληθυντικός
ονομαστική	φήμη	φήμες
γενική	φήμης	φημών
αιτιατική	φήμη	φήμες
κλητική	φήμη	φήμες

Ετυμολογία

φήμη < αρχαία ελληνική φήμη

Προφορά

ΔΦΑ : /ˈfi.mi/

Ουσιαστικό

φήμη θηλυκό

1. διάδοση, λόγια που διαδίδονται από στόμα σε στόμα χωρίς να είναι διασταυρωμένα

   ακούγονται φήμες για ανασχηματισμό της κυβέρνησης

2. η εντύπωση που επικρατεί στους άλλους ανθρώπους για το χαρακτήρα και την ποιότητα κάποιου, το καλό ή κακό "όνομα" που έχει αποκτήσει κάποιος
   • το καλό όνομα που έχει αποκτήσει κάποιος
3. η διασημότητα, το να είναι κανείς φημισμένος, διάσημος

Συγγενικές λέξεις

• φημίζομαι
• φημισμένος

Σύνθετα

• διαφημίζω, διαφήμιση
• δυσφημώ, δυσφήμηση
• εύφημος, ευφημισμός
• κακόφημος
• υστεροφημία

Μεταφράσεις

    διάδοση

αγγλικά : rumour (en) (ΗΒ), rumor (en) (ΗΠΑ) γαλλικά : ouï-dire (fr), rumeur (fr) εσπεράντο : onidiro (eo)

    η εντύπωση που υπάρχει για κάποιον

αγγλικά : reputation (en) γαλλικά : réputation (fr)

    το να είναι κανείς διάσημος

αγγλικά : fame (en) γαλλικά : renom (fr), renommée (fr)

Αρχαία ελληνικά (grc)

Ετυμολογία

Ομόρριζο με το ρήμα φημί

Ουσιαστικό

φήμη θηλυκό (δωρικό φάμα)

1. λόγος
2. φήμη, διάδοση
3. φήμη, το καλό ή κακό "όνομα"

Αναφορές

• Liddell-Scott (online)