φιλόλογος

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	φιλόλογος	οι	φιλόλογοι
γενική	του	φιλόλογου & φιλολόγου	των	φιλόλογων & φιλολόγων
αιτιατική	τον	φιλόλογο	τους	φιλόλογους & φιλολόγους
κλητική		φιλόλογε		φιλόλογοι
Οι δεύτεροι τύποι, παλιότεροι, λόγιοι.
Κατηγορία όπως «καρδινάλιος» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

φιλόλογος < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική φιλόλογος (που αγαπά τα κείμενα) < φιλό- + -λογος

Προφορά

ΔΦΑ : /fiˈlo.lo.ɣos/

τυπογραφικός συλλαβισμός : φι‐λό‐λο‐γος

Ουσιαστικό

φιλόλογος αρσενικό ή θηλυκό (θηλυκό και φιλολογίνα)

1. εκείνος που ασχολείται με τη μελέτη, την ερμηνεία και την κριτική έκδοση κειμένων φιλολογίας
2. (επάγγελμα στα ελληνικά σχολεία) ο καθηγητής της Μέσης Εκπαίδευσης που διδάσκει τα μαθήματα της έκθεσης, της νεοελληνικής γλώσσας και λογοτεχνίας, της αρχαίας ελληνικής γλώσσας και γραμματείας, των λατινικών, της ιστορίας και της φιλοσοφίας

Συγγενικά

• φιλολογία
• φιλολογικός
• → δείτε τις λέξεις φίλος και λόγος

Μεταφράσεις

    φιλόλογος

αγγλικά : (philologist (en)), (philologer (en)) γαλλικά : philologue (fr), professeur (fr) de lettres (fr), γερμανικά : Philologe (de) ιταλικά : filologo (it) τουρκικά : filolog (tr)

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

→ γένη	αρσενικό & θηλυκό		ουδέτερο
↓ πτώσεις	ενικός
ονομαστική	ὁ/ἡ	φιλόλογος	τὸ	φιλόλογον
γενική	τοῦ/τῆς	φιλολόγου	τοῦ	φιλολόγου
δοτική	τῷ/τῇ	φιλολόγῳ	τῷ	φιλολόγῳ
αιτιατική	τὸν/τὴν	φιλόλογον	τὸ	φιλόλογον
κλητική ὦ!		φιλόλογε		φιλόλογον
↓ πτώσεις	πληθυντικός
ονομαστική	οἱ/αἱ	φιλόλογοι	τὰ	φιλόλογᾰ
γενική	τῶν	φιλολόγων	τῶν	φιλολόγων
δοτική	τοῖς/ταῖς	φιλολόγοις	τοῖς	φιλολόγοις
αιτιατική	τοὺς/τὰς	φιλολόγους	τὰ	φιλόλογᾰ
κλητική ὦ!		φιλόλογοι		φιλόλογᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ	φιλολόγω	τὼ	φιλολόγω
γεν-δοτ	τοῖν	φιλολόγοιν	τοῖν	φιλολόγοιν
2η κλίση, Κατηγορία 'δύσκολος' όπως «δύσκολος» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

φιλόλογος < φιλό- + -λογος

Επίθετο

φιλόλογος, -ος, -ον

1. ομιλητικός, που του αρέσει να μιλάει (πολύ)

   ≈ συνώνυμα: πολυλόγος

   ≠ αντώνυμα: βραχυλόγος

2. που αγαπάει το φιλοσοφικό διάλογο

   ≈ συνώνυμα: φιλόσοφος

   ≠ αντώνυμα: μισόλογος

3. που αγαπάει τη μάθηση και τα γράμματα, λόγιος

   ≠ αντώνυμα: ἀφιλόλογος

4. (για βιβλία) σπουδαίο επιστημονικό βιβλίο

Άλλες μορφές

• φιλολόγος

Συγγενικά

• ἀφιλόλογος
• φιλολογέω
• φιλολογητέον
• φιλολογία
• Φιλόλογος
• φιλολόγως

→ και δείτε τις λέξεις φίλος και λόγος

Πηγές

• φιλόλογος - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• φιλόλογος - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.