φιλόλογος

Δείτε επίσης : Φιλόλογος, φιλολόγος, φιλολόγως

Νέα ελληνικά (el)[επεξεργασία]

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	φιλόλογος	οι	φιλόλογοι
γενική	του	φιλόλογου & φιλολόγου	των	φιλόλογων & φιλολόγων
αιτιατική	τον	φιλόλογο	τους	φιλόλογους & φιλολόγους
κλητική		φιλόλογε		φιλόλογοι
Οι δεύτεροι τύποι, παλιότεροι, λόγιοι.
Κατηγορία όπως «καρδινάλιος» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία [επεξεργασία]

φιλόλογος < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική φιλόλογος (που αγαπά τα κείμενα) < φιλό- + -λογος

Προφορά[επεξεργασία]

ΔΦΑ : /fiˈlo.lo.ɣos/

τυπογραφικός συλλαβισμός : φι‐λό‐λο‐γος

Ουσιαστικό[επεξεργασία]

φιλόλογος αρσενικό ή θηλυκό (θηλυκό και φιλολογίνα)

εκείνος που ασχολείται με τη μελέτη, την ερμηνεία και την κριτική έκδοση κειμένων φιλολογίας
(επάγγελμα στα ελληνικά σχολεία) ο καθηγητής της Μέσης Εκπαίδευσης που διδάσκει τα μαθήματα της έκθεσης, της νεοελληνικής γλώσσας και λογοτεχνίας, της αρχαίας ελληνικής γλώσσας και γραμματείας, των λατινικών, της ιστορίας και της φιλοσοφίας

Συγγενικά[επεξεργασία]

φιλολογία
φιλολογικός
→ δείτε τις λέξεις φίλος και λόγος

Μεταφράσεις[επεξεργασία]

φιλόλογος

αγγλικά : (philologist ^(en)), (philologer ^(en))
γαλλικά : philologue ^(fr), professeur ^(fr) de lettres ^(fr),
γερμανικά : Philologe ^(de)
ιταλικά : filologo ^(it)
τουρκικά : filolog ^(tr)

Αρχαία ελληνικά (grc)[επεξεργασία]

↓ πτώσεις	ενικός
→ γένη	αρσενικό & θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	ὁ/ἡ	φιλόλογος	τὸ	φιλόλογον
γενική	τοῦ/τῆς	φιλολόγου	τοῦ	φιλολόγου
δοτική	τῷ/τῇ	φιλολόγῳ	τῷ	φιλολόγῳ
αιτιατική	τὸν/τὴν	φιλόλογον	τὸ	φιλόλογον
κλητική ὦ!		φιλόλογε		φιλόλογον
↓ πτώσεις	πληθυντικός
ονομαστική	οἱ/αἱ	φιλόλογοι	τὰ	φιλόλογᾰ
γενική	τῶν	φιλολόγων	τῶν	φιλολόγων
δοτική	τοῖς/ταῖς	φιλολόγοις	τοῖς	φιλολόγοις
αιτιατική	τοὺς/τὰς	φιλολόγους	τὰ	φιλόλογᾰ
κλητική ὦ!		φιλόλογοι		φιλόλογᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ	φιλολόγω	τὼ	φιλολόγω
γεν-δοτ	τοῖν	φιλολόγοιν	τοῖν	φιλολόγοιν
2η κλίση, Κατηγορία 'δύσκολος' όπως «δύσκολος» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία [επεξεργασία]

φιλόλογος < φιλό- + -λογος

Επίθετο[επεξεργασία]

φιλόλογος, -ος, -ον

ομιλητικός, που του αρέσει να μιλάει (πολύ)
≈ συνώνυμα: πολυλόγος

≠ αντώνυμα: βραχυλόγος
που αγαπάει το φιλοσοφικό διάλογο
≈ συνώνυμα: φιλόσοφος

≠ αντώνυμα: μισόλογος
που αγαπάει τη μάθηση και τα γράμματα, λόγιος
≠ αντώνυμα: ἀφιλόλογος
(για βιβλία) σπουδαίο επιστημονικό βιβλίο

Άλλες μορφές[επεξεργασία]

φιλολόγος

Συγγενικά[επεξεργασία]

→ και δείτε τις λέξεις φίλος και λόγος

Πηγές[επεξεργασία]

φιλόλογος - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
φιλόλογος - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.

φιλόλογος

Πίνακας περιεχομένων

Νέα ελληνικά (el)[επεξεργασία]

Ετυμολογία [επεξεργασία]

Προφορά[επεξεργασία]

Ουσιαστικό[επεξεργασία]

Συγγενικά[επεξεργασία]

Μεταφράσεις[επεξεργασία]

Αρχαία ελληνικά (grc)[επεξεργασία]

Ετυμολογία [επεξεργασία]

Επίθετο[επεξεργασία]

Άλλες μορφές[επεξεργασία]

Συγγενικά[επεξεργασία]

Πηγές[επεξεργασία]

Μενού πλοήγησης

φιλόλογος

Νέα ελληνικά (el)[επεξεργασία]

Ετυμολογία [επεξεργασία]

Προφορά[επεξεργασία]

Ουσιαστικό[επεξεργασία]

Συγγενικά[επεξεργασία]

Μεταφράσεις[επεξεργασία]

Αρχαία ελληνικά (grc)[επεξεργασία]

Ετυμολογία [επεξεργασία]

Επίθετο[επεξεργασία]

Άλλες μορφές[επεξεργασία]

Συγγενικά[επεξεργασία]

Πηγές[επεξεργασία]

Μενού πλοήγησης

Αναζήτηση