ορισμός
Από Βικιλεξικό
Πίνακας περιεχομένων
Ελληνικά (el) [επεξεργασία]
| πτώση | ενικός | πληθυντικός |
|---|---|---|
| ονομαστική | ορισμός | ορισμοί |
| γενική | ορισμού | ορισμών |
| αιτιατική | ορισμό | ορισμούς |
| κλητική | ορισμέ | ορισμοί |
Ετυμολογία [επεξεργασία]
- ορισμός < αρχαία ελληνική ὁρισμός (< ὁρίζω < ὃρος)
Προφορά[επεξεργασία]
- ΔΦΑ : /ɔ.ɾi.ˈzmɔs/
Ουσιαστικό[επεξεργασία]
ορισμός αρσενικό
- η ενέργεια με την οποία ορίζω κάποιον σε κάποια θέση
- ο σύλλογος καθηγητών συνεδρίασε με θέμα τον ορισμό σημαιοφόρου και παραστατών
- (Ορολογία) παράσταση μιας έννοιας με μια περιγραφική δήλωση που την οριοθετεί πλήρως και την διαφοροποιεί από άλλες συναφείς έννοιες (Ο ορισμός έχει διεθνώς τυποποιηθεί με το πρότυπο ISO 1087-1:2000)
- Σημειώσεις
- Τα δύο κύρια είδη ορισμού που αναγνωρίζει η Ορολογία είναι ο εντατικός ορισμός και ο εκτατικός ορισμός. Τρίτο είδος είναι ο δεικτικός ορισμός, ο οποίος όμως θεωρείται ότι μόνο ως συμπλήρωμα των δύο άλλων μπορεί να λειτουργήσει.
- Σύμφωνα με τις σημερινές απόψεις της Ορολογίας, που ανάγονται όμως στην κλασική Λογική, κάθε ορισμός εκφράζεται ως μία ισότητα δύο παραστάσεων της ίδιας έννοιας. Στο αριστερό μέρος της ισότητας θεωρείται / λέγεται / γράφεται η κατασήμανση μιας έννοιας ενώ στο δεξιό μέρος της ισότητας θεωρείται / λέγεται / γράφεται ο ορισμός της ίδιας έννοιας. Δηλαδή τόσο η κατασήμανση όσο και ο ορισμός παριστάνουν την ίδια έννοια. Ο ορισμός καταδηλώνει την έννοια (δηλαδή την περιγράφει πλήρως χωρίς να αφήνει κανένα περιθώριο αμφισημίας και σύγχυσής της με άλλη έννοια), ενώ η κατασήμανση την υποδηλώνει βάσει μιας υποκείμενης σύμβασης μεταξύ των μελών της γλωσσικής κοινότητας που χρησιμοποιεί την έννοια. Στην κλασική Λογική το αριστερό μέλος της ισότητας (η κατασήμανση) λέγεται το οριστέον μέλος, ενώ το δεξιό (ο ορισμός) λέγεται το ορίζον μέλος.
- Παρ’ όλο που υπάρχουν και νεότερα κριτήρια αξιολόγησης της ποιότητας ενός ορισμού, εξακολουθούν να ισχύουν πάντα οι λεγόμενοι τέσσερις κανόνες του καλού ορισμού της κλασικής Λογικής, έστω και εάν σήμερα δεν λέγονται έτσι. Οι κανόνες αυτοί είναι:
-
-
- 1ος κανόνας: Ο καλός ορισμός πρέπει να είναι σύντομος και σαφής.
-
-
-
- 2ος κανόνας: Ο καλός ορισμός δεν ορίζει το άγνωστο με το άγνωστο, ούτε στη θέση του ορίζοντος μέλους δίνει μια απλώς διαφορετική διατύπωση του οριστέου.
-
-
-
- 3ος κανόνας: Ο καλός ορισμός δεν είναι ποτέ κυκλικός, δεν ορίζει δηλαδή την έννοια Α με την έννοια Β και πάλι την έννοια Β με την έννοια Α.
-
-
- Τα δύο μέλη της διατύπωσης του ορισμού, έστω και αν αποτελούνται από πολλές λέξεις το καθένα, δεν είναι ολοκληρωμένες προτάσεις και, επομένως, δεν αρχίζουν με κεφαλαίο γράμμα (εκτός αν επιβάλλεται όπως π.χ. σε περίπτωση κύριου ονόματος) και δεν τελειώνουν με τελεία.
- Η έννοια της ισότητας μεταξύ των δύο μελών μπορεί να παρασταθεί με το σύμβολο ίσον (=), με τα ρήματα είναι, λέγεται, σημαίνει κ.τ.τ., με το δίστιγμο (:) ή με άλλο συμφωνημένο σύμβολο.
Δείτε επίσης [επεξεργασία]
Μεταφράσεις[επεξεργασία]
ορισμός (Ορολογία)
