καλόγερος
Πήδηση στην πλοήγηση
Πήδηση στην αναζήτηση
Πίνακας περιεχομένων
Ελληνικά (el) [επεξεργασία]
| πτώση | ενικός | πληθυντικός |
|---|---|---|
| ονομαστική | καλόγερος | καλόγεροι |
| γενική | καλογέρου & καλόγερου |
καλογέρων & καλόγερων |
| αιτιατική | καλόγερο | καλογέρους & καλόγερους |
| κλητική | καλόγερε | καλόγεροι |
Ετυμολογία [επεξεργασία]
- καλόγερος < μεσαιωνική ελληνική καλόγερος < ελληνιστική κοινή καλόγηρος < αρχαία ελληνική καλός + γῆρας
Προφορά[επεξεργασία]
- ΔΦΑ : /ka.ˈlɔ.ʝɛ.ɾɔs/
Ουσιαστικό[επεξεργασία]
καλόγερος αρσενικό (θηλυκό: καλόγρια / καλογριά)
- (θρησκεία) μοναχός
- (κατ’ επέκταση) άνθρωπος που ζει απομονωμένος σαν μοναχός
- ψηλό έπιπλο-κρεμάστρα που στηρίζεται στο πάτωμα και έχει άγκιστρα για το κρέμασμα των παλτών, των καπέλων κ.λπ.
- εξόγκωμα του δέρματος γεμάτο πύον, επιστημονικά δοθιήνας
- (ορνιθολογία) είδος πουλιού (Parus Major)
Εναλλακτικές μορφές [επεξεργασία]
[επεξεργασία]
- αποκαλόγερος
- καλογεράκι
- καλογερεύω
- καλογερικά
- καλογερική
- καλογερικός
- καλογερίστικα
- καλογερίστικος
- καλογεροπαίδι
- καλογερόπαιδο
- καλογερόπαπας
- καλόγρια / καλογριά / καλογραία
- καλογρίτσα / καλογριούλα
- κοσμοκαλόγερος
- → δείτε τις λέξεις: καλός και γέρος
Μεταφράσεις[επεξεργασία]
μοναχός
κρεμάστρα
δοθιήνας
