άνθρωπος

Δείτε επίσης : ἄνθρωπος

Ελληνικά (el)

πτώση	ενικός	πληθυντικός
ονομαστική	άνθρωπος	άνθρωποι
γενική	ανθρώπου	ανθρώπων
αιτιατική	άνθρωπο	ανθρώπους
κλητική	άνθρωπε	άνθρωποι

Ετυμολογία

άνθρωπος < αρχαία ελληνική ἄνθρωπος

Προφορά

ΔΦΑ : /ˈan.θɾɔ.pɔs/

Ουσιαστικό

άνθρωπος αρσενικό και θηλυκό (διγενές μονοκατάληκτο)

1. αυτός και αυτή που ανήκει στην ανθρώπινη φυλή

   στην υφήλιο ζουν 7 δισεκατομμύρια άνθρωποι

2. ο κάθε ένας και η καθεμιά από τους κατοίκους της γης

   είδα έναν άνθρωπο αλλά δε σκέφτηκα να τον ρωτήσω

3. αυτός και αυτή που έχει ορισμένα ψυχικά χαρακτηριστικά που τον κάνουν αποδεκτό από την κοινωνία

   επιτέλους, έγινε άνθρωπος

Συγγενικές λέξεις

• ανθρωπιά
• ανθρώπινος
• ανθρωπισμός
• ανθρωπιστής
• ανθρωπιστικός
• ανθρωπότητα
• ανθρωποειδής

Σύνθετα

• απανθρωπιά
• απάνθρωπος
• αρχάνθρωπος
• διαστημάνθρωπος
• μισάνθρωπος
• πιθηκάνθρωπος
• υπάνθρωπος
• υπεράνθρωπος

Μεταφράσεις

    άνθρωπος

αγγλικά : human (en) (1), man (en) (2) αραβικά : انسان (ar) (insān) βοσνιακά : čovjek (bs) γαλλικά : humain (fr) (1). homme (fr) (1,2,3) γερμανικά : Mensch (de) εβραϊκά : אדם (he) εσπεράντο : viro (eo) ισπανικά : hombre (es) ιταλικά : uomo (it) καταλανικά : humà (ca)

λατινικά : homo (la) ουγγρικά : ember (hu) πορτογαλικά : humano (pt) ρουμανικά : om (ro) ρωσικά : человек (ru) (1), мужчина (ru) (2) σουηδικά : människa (sv) τουρκικά : insan (tr) φινλανδικά : ihminen (fi)