άνθρωπος
 Δείτε επίσης : ἄνθρωπος |
Πίνακας περιεχομένων
Ελληνικά (el) [επεξεργασία]
| πτώση | ενικός | πληθυντικός |
|---|---|---|
| ονομαστική | άνθρωπος | άνθρωποι |
| γενική | ανθρώπου | ανθρώπων |
| αιτιατική | άνθρωπο | ανθρώπους |
| κλητική | άνθρωπε | άνθρωποι |
Ετυμολογία [επεξεργασία]
- άνθρωπος < αρχαία ελληνική ἄνθρωπος
Προφορά[επεξεργασία]
- ΔΦΑ : /ˈan.θɾɔ.pɔs/
- Audio
Ουσιαστικό[επεξεργασία]
άνθρωπος αρσενικό και θηλυκό (διγενές μονοκατάληκτο)
- αυτός και αυτή που ανήκει στην ανθρώπινη φυλή
- στην υφήλιο ζουν 7 δισεκατομμύρια άνθρωποι
- ο κάθε ένας και η καθεμιά από τους κατοίκους της γης
- είδα έναν άνθρωπο αλλά δε σκέφτηκα να τον ρωτήσω
- αυτός και αυτή που έχει ορισμένα ψυχικά χαρακτηριστικά που τον κάνουν αποδεκτό από την κοινωνία
- επιτέλους, έγινε άνθρωπος
[επεξεργασία]
Σύνθετα[επεξεργασία]
Εκφράσεις[επεξεργασία]
- ο άνθρωπος ό,τι μπορεί κι ο Θεός ό,τι θέλει
- πάντων χρημάτων μέτρον άνθρωπος
- άνθρωπος ο πολυβούλης και θεός ο κοψοβούλης
- άμα έχει κέφια ο θεός, βάζει τον άνθρωπο να κάνει σχέδια
- οίνος ευφραίνει καρδίαν ανθρώπου
- να σηκωθεί ο άνθρωπος να κάτσει ο γάιδαρος
- Ουκ επ' άρτω μόνω ζήσεται άνθρωπος
- Τα βόδια τα δένουν απ' τα κέρατα, τον άνθρωπο απ' το λόγο του
- δεν έχει σανίδι χωρίς ρόζο κι άνθρωπο χωρίς ψεγάδι
- δέντρο χωρίς ίσκιο, κι άνθρωπος χωρίς φταίξιμο
- τα δάνεια δούλους τους ελευθέρους ανθρώπους ποιεί
- άνθρωπος ανθρώπω λύκος
- άνθρωπος ανθρώπου δαιμόνιον (τον άνθρωπο τον σώζει ένας άλλος άνθρωπος)
- παιδεία τοις ανθρώποις, δεύτερος ήλιος εστί (Πλάτων)
- Πολλά τα δεινά κουδέν ανθρώπου δεινότερον πέλει (Σοφοκλής)
- Αδύνατο να μάθεις την ψυχή του ανθρώπου προτού πάρει στα χέρια του εξουσία. (Σοφοκλής)
- Σκιᾶς ὄναρ ἄνθρωπος (Πίνδαρος)
- Φύσει μέν ἐστιν ἄνθρωπος ζῷον πολιτικόν (Αριστοτέλης)
- τί ἐστιν ὃ μίαν ἔχον φωνὴν τετράπουν καὶ δίπουν καὶ τρίπουν γίνεται;
Μεταφράσεις[επεξεργασία]
άνθρωπος
