ναύαρχος

Ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	ναύαρχος	οι	ναύαρχοι
γενική	του	ναύαρχου & ναυάρχου	των	ναύαρχων & ναυάρχων
αιτιατική	τον	ναύαρχο	τους	ναύαρχους & ναυάρχους
κλητική		ναύαρχε		ναύαρχοι
Οι δεύτεροι τύποι, παλιότεροι, λόγιοι.
Κατηγορία όπως «καρδινάλιος» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ναύαρχος < αρχαία ελληνική ναύαρχος < ναῦς + ἄρχω

Ουσιαστικό

ναύαρχος αρσενικό ή θηλυκό

1. ο ανώτατος βαθμός στο Πολεμικό Ναυτικό
2. τιμητική προσφώνηση για ανώτατους αξιωματικούς του ναυτικού με τον βαθμό του υποναυάρχου και του αντιναυάρχου

Συγγενικές λέξεις

• ναυαρχείο
• ναυαρχία
• ναυαρχίδα
• αντιναύαρχος
• υποναύαρχος

Μεταφράσεις

    ναύαρχος

αγγλικά : admiral (en)

γαλλικά : amiral (fr)