ναύαρχος

Ελληνικά (el)

πτώση	ενικός	πληθυντικός
ονομαστική	ναύαρχος	ναύαρχοι
γενική	ναυάρχου & ναύαρχου	ναυάρχων & ναύαρχων
αιτιατική	ναύαρχο	ναυάρχους & ναύαρχους
κλητική	ναύαρχε	ναύαρχοι

Ετυμολογία

ναύαρχος < αρχαία ελληνική ναύαρχος < ναῦς + ἄρχω

Ουσιαστικό

ναύαρχος

1. ο ανώτατος βαθμός στο Πολεμικό Ναυτικό
2. τιμητική προσφώνηση για ανώτατους αξιωματικούς του ναυτικού με τον βαθμό του υποναυάρχου και του αντιναυάρχου

Συγγενικές λέξεις

• ναυαρχείο
• ναυαρχία
• ναυαρχίδα
• αντιναύαρχος
• υποναύαρχος

Μεταφράσεις

    ναύαρχος

αγγλικά : admiral (en)

γαλλικά : amiral (fr)