βούλα

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	βούλα	οι	βούλες
γενική	της	βούλας		—
αιτιατική	τη	βούλα	τις	βούλες
κλητική		βούλα		βούλες
Η γενική πληθυντικού σε -ών δε συνηθίζεται.
Κατηγορία όπως «πείνα» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

βούλα : (ορθογραφική απλοποίηση) κληρονομημένο από την ελληνιστική κοινή βούλλα < υστερολατινική bulla < γαλατικά < πρωτοϊνδοευρωπαϊκή ρίζα *beu- (εξόγκωμα, οίδημα)

Προφορά

ΔΦΑ : /ˈvu.la/

Ουσιαστικό

βούλα θηλυκό

1. η σφραγίδα καθώς και (συνεκδοχικά) το έγγραφο στο οποίο αυτή υπάρχει

   ≈ συνώνυμα: στάμπα, σφράγισμα

2. σημάδι σε σχήμα κύκλου διαφορετικού χρώματος

   ≈ συνώνυμα: στίγμα, κηλίδα, πουά, πουάν, κουκκίδα,

3. λακκάκι στο μάγουλο, στο σαγόνι ή το λαιμό

   ≈ συνώνυμα: γελασίνοι (λακκάκι που προκύπτει από το γέλιο), χαράκωμα

4. (αθλητισμός) ειδικό σημείο με μια λευκή βούλα, στην οποία τοποθετείται η μπάλα πριν χτυπηθεί ένα πέναλτι κατά τη διάρκεια ενός ποδοσφαιρικού αγώνα

   Για την εκτέλεση του πέναλτι η μπάλα τοποθετείται 11 μέτρα από την γραμμή τέρματος σε ειδική λευκή βούλα που υπάρχει στη μεγάλη περιοχή. (*)

Άλλες μορφές

• βούλλα

Εκφράσεις

• με τη βούλα:
  1. λέγεται για να δειχτεί ότι κάτι έχει εγκριθεί ή αναγνωριστεί επισήμως
  2. λέγεται για καρπούζι πως πωλείται με δυνατότητα δοκιμής, κόβοντας ένα μικρό κομμάτι και δίνοντάς το στον υποψήφιο αγοραστή

Συγγενικά

• βούλωμα
• βουλώνω
• βουλωμένος

Σύνθετα

• αβούλωτος
• αργυρόβουλο
• βουλοκέρι
• μολυβδόβουλο
• ξεβούλωμα
• ξεβουλώνω
• ξεβούλωτος
• χρυσόβουλο

Δείτε επίσης

• σφραγιδοκύλινδρος: αρχαία βούλα
• σφραγιδόλιθος
• σφραγιστήριο: βούλα στο πρόσφορο (ψωμί)
• αρτοσφραγίδα: βούλα στο πρόσφορο
• σιγίλιο: πατριαρχική βούλα

Μεταφράσεις

    σημάδι σε σχήμα κύκλου διαφορετικού χρώματος

αγγλικά : spot (en), polka dot (en)