αλφάβητο

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	το	αλφάβητο	τα	αλφάβητα
γενική	του	αλφάβητου & αλφαβήτου	των	αλφάβητων & αλφαβήτων
αιτιατική	το	αλφάβητο	τα	αλφάβητα
κλητική		αλφάβητο		αλφάβητα
Οι δεύτεροι τύποι, παλιότεροι, λόγιοι.
Κατηγορία όπως «βούτυρο» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

το ελληνικό αλφάβητο

αλφάβητο < (κληρονομημένο) μεσαιωνική ελληνική ἀλφάβητον < ελληνιστική κοινή ἀλφάβητος (αρσενικό) με μεταπλασμό σε ουδέτερα βάσει της αιτιατικής^[1] < αρχαία ελληνική ἄλφα + βῆτα

αλφάβητο ουδέτερο

η διάταξη των γραμμάτων σε παραδοσιακή σειρά (ανάλογα με το σύστημα γραφής)
⮡ Το ελληνικό αλφάβητο αποτελείται απο 24 γράμματα: Α α,Β β,Γ γ,Δ δ,Ε ε,Ζ ζ,Η η,Θ θ,Ι ι,Κ κ,Λ λ,Μ μ,Ν ν,Ξ ξ,Ο ο,Π π,Ρ ρ,Σ σ (ς),Τ τ,Υ υ,Φ φ,Χ χ,Ψ ψ,Ω ω.

≈ συνώνυμα: η αλφαβήτα (οικείο)
(γραφές, αλφάβητο) σύνολο γραμμάτων ή συμβόλων που παριστάνουν φθόγγους, ήχους
⮡ Δεν έχουν όλα τα συστήματα γραφής αλφάβητο.
(μεταφορικά) τα βασικά και απαραίτητα σημεία μιας τέχνης ή ενός πεδίου μελέτης
⮡ Το αλφάβητο της φιλοσοφίας ξεκινά με τον όρο «ον».

⮡ Η μουσική σημειογραφία έχει το δικό της, μουσικό αλφάβητο.