θησαυρός

Ελληνικά (el)

πτώση	ενικός	πληθυντικός
ονομαστική	θησαυρός	θησαυροί
γενική	θησαυρού	θησαυρών
αιτιατική	θησαυρό	θησαυρούς
κλητική	θησαυρέ	θησαυροί

Ετυμολογία

θησαυρός < αρχαία ελληνική θησαυρός < τίθημι + -αυρος (κατά το κένταυρος)

Προφορά

ΔΦΑ : /θi.sav.ˈɾɔs/

ο θησαυρός του Aτρέως

Ουσιαστικό

θησαυρός αρσενικό

1. σύνολο πολύτιμων αντικειμένων, κειμηλίων ή μεγάλα ποσά χρημάτων που συγκεντρώνονται και φυλάγονται, συνήθως με τρόπο που είναι δύσκολο να τα βρει κανείς

   ψάχνει για χαμένους θησαυρούς

2. (μεταφορικά) μεγάλος πλούτος

   έχει τους θησαυρούς του Kροίσου

3. κάθε κινητό αντικείμενο που θεωρείται ότι έχει αξία και που έμεινε κρυμμένο για τόσο πολύ χρόνο, ώστε δεν μπορεί να βρεθεί ο κύριός του
4. πρόσωπο που έχει πολλά χαρίσματα

   εργατικός και τίμιος υπάλληλος, ένας θησαυρός για την επιχείρηση

5. πρόσωπο πολύ αγαπητό

   θησαυρέ μου!

6. ένα πρόσωπο ή πράγμα που διαθέτει σε μεγάλο βαθμό κάτι πολύτιμο

   αυτή η εγκυκλοπαίδεια είναι θησαυρός γνώσεων

7. (αρχαιολογία) οικοδόμημα σε σχήμα ναού που έχτιζαν οι αρχαίες ελληνικές πόλεις στους χώρους των πανελλήνιων ιερών, για να τοποθετούν και να φυλάγουν τα αφιερώματά τους

   ο θησαυρός των Kνιδίων στους Δελφούς

8. (αρχαιολογία) χτιστός κυκλικός τάφος των μυκηναϊκών χρόνων, που αργότερα πίστευαν ότι ήταν θησαυροφυλάκιο

   ο θησαυρός του Aτρέως

9. (φιλολογία) λεξικό που περιέχει όλο το λεξιλογικό πλούτο μιας γλώσσας

   ο θησαυρός της ελληνικής / της λατινικής γλώσσας

Εκφράσεις

• άνθρακες ο θησαυρός: η διάψευση των προσδοκιών
• καλλιτεχνικοί / αρχαιολογικοί θησαυροί: έργα τέχνης ή αρχαιολογικά ευρήματα μεγάλης αξίας

οι θησαυροί του Mουσείου του Λούβρου

Συγγενικές λέξεις

• θησαυρίζω
• θησαύρισμα
• τίθημι
• θετός
• θέμα
• θέση
• θέτω

Σύνθετα

• θησαυροφύλακας
• θησαυροφυλάκιο

Μεταφράσεις

    θησαυρός

αγγλικά : treasure (en) αραβικά : ثروة (ar) (ṯarwah) αρμενικά : գանձ (hy) (ganj) βουλγαρικά : съкровище (bg) (săkrovište) γαλλικά : trésor (fr) γερμανικά : Schatz (de) γεωργιανά : განძი (ka) (ganji) δανικά : skat (da) εσπεράντο : trezoro (eo) ιαπωνικά : 宝 (ja) (takara) ισπανικά : tesoro (es) ιταλικά : tesoro (it) κινεζικά : 珍宝 (zh) (zhēnbǎo) κορεατικά : 보물 (ko) (bomul) λεττονικά : dārgumu (lv) λιθουανικά : lobis (lt)

ολλανδικά : schat (nl) ουγγρικά : kincs (hu) ουκρανικά : скарб (uk) (skarb) περσικά : گنجینه (fa) (ganǧynah) πολωνικά : skarb (pl) πορτογαλικά : tesouro (pt) ρουμανικά : tesouro (ro) ρωσικά : сокровище (ru) (sokrovichtche) σλοβακικά : poklad (sk) σλοβενικά : zaklad (sl) σουηδικά : skatt (sv) ταϊλανδικά : สมบัติ (th) (sŏmbàt) τσεχικά : poklad (cs) τουρκικά : hazine (tr) φεροϊκά : dýrgripur (fo) φινλανδικά : aarre (fi) φριζικά : skat (fy)

Αρχαία ελληνικά (grc)

Ουσιαστικό

Πτώση	Ενικός	Δυϊκός	Πληθυντικός
Ονομαστική	θησαυρός	θησαυρώ	θησαυροί
Γενική	θησαυροῦ	θησαυροῖν	θησαυρῶν
Δοτική	θησαυρῷ	θησαυροῖν	θησαυροῖς
Αιτιατική	θησαυρόν	θησαυρώ	θησαυρούς
Κλητική	θησαυρέ	θησαυρώ	θησαυροί

θησαυρός αρσενικό

1. κάτι το πολύτιμο, ο θησαυρός

   ὁ ἀγαθὸς ἄνθρωπος ἐκ τοῦ ἀγαθοῦ θησαυροῦ ἐκβάλλει ἀγαθά (Κατά Ματθαίον Ευαγγέλιο)

2. οικοδόμημα σε σχήμα ναού που έχτιζαν οι αρχαίες ελληνικές πόλεις στους χώρους των πανελλήνιων ιερών, για να τοποθετούν και να φυλάγουν τα αφιερώματά τους

   ἑστᾶσι δὲ οὗτοι ἐν τῷ Κορινθίων θησαυρῷ, σταθμὸν ἔχοντες τριήκοντα τάλαντα, (Ηρόδοτος, Ἱστορίαι)

3. χτιστός κυκλικός τάφος των μυκηναϊκών χρόνων, που αργότερα πίστευαν ότι ήταν θησαυροφυλάκιο

   ο θησαυρός του Aτρέως