στρατηγός

Από Βικιλεξικό
Μετάβαση στην πλοήγηση Πήδηση στην αναζήτηση
Δείτε επίσης : Στρατηγός, Στράτηγος

Νέα ελληνικά (el)

[επεξεργασία]
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική ο στρατηγός οι στρατηγοί
      γενική του στρατηγού των στρατηγών
    αιτιατική τον στρατηγό τους στρατηγούς
     κλητική στρατηγέ στρατηγοί
Κατηγορία όπως «ναός» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

[επεξεργασία]
στρατηγός < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική στρατηγός
Διακριτικό
στρατηγού.

Προφορά

[επεξεργασία]
ΔΦΑ : /stɾa.tiˈɣos/
τυπογραφικός συλλαβισμός : στρα‐τη‐γός

Ουσιαστικό

[επεξεργασία]

στρατηγός αρσενικό & (θηλυκό στρατηγίνα)

  1. (στρατιωτικός βαθμός) ανώτατος αξιωματικός του στρατού ξηράς που φέρει τον ανώτερο βαθμό της στρατιωτικής ιεραρχίας.
    ⮡  Ο στρατηγός είναι αρχηγός ΓΕΕΘΑ. Προέρχεται από τον στρατό ξηράς.
    συντομογραφία: στγος
  2. προσφώνηση, καταχρηστικά, στρατιωτικός όρος στην κλητική, χωρίς τη λέξη κύριε) προσφώνηση όλων των ανώτατων αξιωματικών του στρατού
    ⮡  Στρατηγέ!(μιλάει σ' έναν υποστράτηγο) Σας ζητάει ο στρατηγός στο γραφείο του.
    ⮡  Στρατηγέ μου! πόσο χαίρομαι που σας βλέπω!
  3. (οικείο, στη γενική) η σύζυγος στρατηγού
    ⮡  η κυρία στρατηγού
  4. (μεταφορικά, οικείο) αρχηγός, ηγέτης, αυτός ή αυτή που κανονίζει τα πάντα
    ⮡  Η γυναίκα μου είναι ο στρατηγός μες στο σπίτι. (αρσενικό και για γυναίκα)
    → δείτε τους όρους ιθύνων νους και εγκέφαλος

Εκφράσεις

[επεξεργασία]

Συγγενικά

[επεξεργασία]

με στρατηγ-

→ και δείτε τις λέξεις στρατός και άγω

Δείτε επίσης

[επεξεργασία]

Μεταφράσεις

[επεξεργασία]
    στρατηγός

Πηγές

[επεξεργασία]


Αρχαία ελληνικά (grc)

[επεξεργασία]
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
στρᾰτηγο-
ονομαστική ὁ στρατηγός οἱ στρατηγοί
      γενική τοῦ στρατηγοῦ τῶν στρατηγῶν
      δοτική τῷ στρατηγῷ τοῖς στρατηγοῖς
    αιτιατική τὸν στρατηγόν τοὺς στρατηγούς
     κλητική ὦ! στρατηγέ στρατηγοί
  δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ τὼ  στρατηγώ
γεν-δοτ τοῖν  στρατηγοῖν
2η κλίση, Κατηγορία 'ναός' όπως «ναός» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

[επεξεργασία]
στρατηγός < στρατ- (στρατός) + -ηγός (ἄγω)

Ουσιαστικό

[επεξεργασία]

στρατηγός, -οῦ αρσενικό

  1. (στρατιωτικός όρος) διοικητής στρατού, ιδίως πεζικού
    ※  7ος πκε αιώνας ⌘ Ἀρχίλοχος, Απόσπασμα 114W.1.2./D60, «Οὐ φιλέω μέγαν» διδακτικό εγχειρίδιο, Ανθολογία @greek-language.gr
    οὐ φιλέω μέγαν στρατηγὸν - δεν τον εθέλω ψηλόν τον στρατηγό
  2. (γενικότερα) αρχηγός, κυβερνήτης
  3. τίτλος αξιωματούχων (όπως οι 10 στρατηγοί στην Αθήνα)

Άλλες μορφές

[επεξεργασία]

Συγγενικά

[επεξεργασία]

με στρατηγ-

→ και δείτε τις λέξεις στρατός και ἄγω

Πηγές

[επεξεργασία]
Ανακτήθηκε από "https://el.wiktionary.org/w/index.php?title=στρατηγός&oldid=6395475"