δίδυμος

Δείτε επίσης : Δίδυμος

Νέα ελληνικά (el)[επεξεργασία]

↓ πτώσεις	ενικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	ο	δίδυμος	η	δίδυμη	το	δίδυμο
γενική	του	δίδυμου	της	δίδυμης	του	δίδυμου
αιτιατική	τον	δίδυμο	τη	δίδυμη	το	δίδυμο
κλητική		δίδυμε		δίδυμη		δίδυμο
↓ πτώσεις	πληθυντικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	οι	δίδυμοι	οι	δίδυμες	τα	δίδυμα
γενική	των	δίδυμων	των	δίδυμων	των	δίδυμων
αιτιατική	τους	δίδυμους	τις	δίδυμες	τα	δίδυμα
κλητική		δίδυμοι		δίδυμες		δίδυμα
Κατηγορία όπως «όμορφος» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία [επεξεργασία]

δίδυμος < (κληρονομημένο) αρχαία ελληνική δίδυμος < (δίς) δί- + -δυ + -μος (εκφραστικός αναδιπλασιασμός του δύο)

Προφορά[επεξεργασία]

ΔΦΑ : /ˈði.ði.mos/

τυπογραφικός συλλαβισμός : δί‐δυ‐μος

Επίθετο[επεξεργασία]

δίδυμος, -η, -ο

που κυοφορήθηκε και γεννήθηκε με άλλον έναν αδελφό ή αδελφή
↪ δίδυμα αδέλφια
(μεταφορικά στον πληθυντικό) αυτοί που αποτελούνται από δύο όμοια στοιχεία
↪ δίδυμα πυροβόλα, δίδυμοι πύργοι
(για το ζώδιο) → δείτε τις λέξεις Δίδυμος και Δίδυμοι

Συνώνυμα[επεξεργασία]

ιδιωματικά, παρωχημένα:^[1]

γέμελος / γέμελλος (λατινογενές)
(παρωχημένο) μπινάρης / μπινιάρης (αρβανίτικο)
διπλάρης, διπλάρικος
δυμάρης
δυόμελος
ζιμπραγός / τζιμπραγός (τζυμπραγός) / συμπραγός / (τα) τσιμπραγά

Ουσιαστικό[επεξεργασία]

δίδυμος αρσενικό

ο ένας από τους δίδυμους αδελφούς
↪ ιδανικοί / γνήσιοι / με την απόλυτη έννοια δίδυμοι ονομάζονται οι ομοζυγώτες δίδυμοι, δηλαδή εκείνοι που προέρχονται από τη διαίρεση ενός μόνο γονιμοποιημένου ωαρίου

↪ ετεροζυγώτες δίδυμοι (ή σπανιότερα διζυγώτες δίδυμοι) ονομάζονται εκείνοι που προέρχονται από τη γονιμοποίηση δύο ή και περισσότερων ωαρίων

Συγγενικά[επεξεργασία]

Πολυλεκτικοί όροι[επεξεργασία]

δίδυμη κύηση: κύηση με δύο έμβρυα

Μεταφράσεις[επεξεργασία]

δίδυμος

Αναφορές[επεξεργασία]

↑ Βλ. Πέτρος Βλαστός, Συνώνυμα και συγγενικά, Νέα έκδοση συμπληρωμένη από τα κατάλοιπα του συγγραφέα· πρόλογος: Αλκηστις Σουλογιάννη· εισαγωγή: Ρένα Σταυρίδη-Πατρικίου (Αθήνα: ΕΛΙΑ, 1989, ISBN 960-201-087-8), σ. 220· Θεολόγος Βοσταντζόγλου (²1962), Αντιλεξικόν ή ονομαστικόν της νεοελληνικής γλώσσης. Αθήνα: Ιδιωτική έκδοση, σελ. 21.· Γιάκωβος Σ. Διζικιρίκης, Να ξετουρκέψουμε τη γλώσσα μας: δοκίμιο για την απαλλαγή της νεοελληνικής από τις λέξεις που έχουνε τούρκικη προέλευση (Αθήνα: Άγκυρα, 1975), σ. 31.

Αρχαία ελληνικά (grc)[επεξεργασία]

↓ πτώσεις	ενικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	ὁ	δίδυμος	ἡ	διδύμη & δίδυμος	τὸ	δίδυμον
γενική	τοῦ	διδύμου	τῆς	διδύμης & διδύμου	τοῦ	διδύμου
δοτική	τῷ	διδύμῳ	τῇ	διδύμῃ & διδύμῳ	τῷ	διδύμῳ
αιτιατική	τὸν	δίδυμον	τὴν	διδύμην & δίδυμον	τὸ	δίδυμον
κλητική ὦ!		δίδυμε		διδύμη & δίδυμε		δίδυμον
↓ πτώσεις	πληθυντικός
ονομαστική	οἱ	δίδυμοι	αἱ	δίδυμαι & δίδυμοι	τὰ	δίδυμᾰ
γενική	τῶν	διδύμων	τῶν	διδύμων & διδύμων	τῶν	διδύμων
δοτική	τοῖς	διδύμοις	ταῖς	διδύμαις & διδύμοις	τοῖς	διδύμοις
αιτιατική	τοὺς	διδύμους	τὰς	διδύμᾱς & διδύμους	τὰ	δίδυμᾰ
κλητική ὦ!		δίδυμοι		δίδυμαι & δίδυμοι		δίδυμᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ	διδύμω	τὼ	διδύμᾱ & διδύμω	τὼ	διδύμω
γεν-δοτ	τοῖν	διδύμοιν	τοῖν	διδύμαιν & διδύμοιν	τοῖν	διδύμοιν
Ο τύπος του θηλυκού σε -ος, λιγότερο συνηθισμένος.
2η&1η κλίση, Κατηγορία 'ὕπατος' όπως «ὕπατος» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία [επεξεργασία]

δίδυμος < (δίς) δί- + -δυ + -μος (εκφραστικός αναδιπλασιασμός του δύο)

Επίθετο[επεξεργασία]

δίδυμος, -η, -ον & -ος, -ος, -ον

→ ζητούμενο λήμμα

Συγγενικά[επεξεργασία]

Δίδυμα
Δίδυμον τεῖχος
(Χρειάζεται επεξεργασία)

Πηγές[επεξεργασία]

δίδυμος - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
δίδυμος - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.

[1] Βλ. Πέτρος Βλαστός, Συνώνυμα και συγγενικά, Νέα έκδοση συμπληρωμένη από τα κατάλοιπα του συγγραφέα· πρόλογος: Αλκηστις Σουλογιάννη· εισαγωγή: Ρένα Σταυρίδη-Πατρικίου (Αθήνα: ΕΛΙΑ, 1989, ISBN 960-201-087-8), σ. 220· Θεολόγος Βοσταντζόγλου (²1962), Αντιλεξικόν ή ονομαστικόν της νεοελληνικής γλώσσης. Αθήνα: Ιδιωτική έκδοση, σελ. 21.· Γιάκωβος Σ. Διζικιρίκης, Να ξετουρκέψουμε τη γλώσσα μας: δοκίμιο για την απαλλαγή της νεοελληνικής από τις λέξεις που έχουνε τούρκικη προέλευση (Αθήνα: Άγκυρα, 1975), σ. 31.

[1]

δίδυμος

Πίνακας περιεχομένων

Νέα ελληνικά (el)[επεξεργασία]

Ετυμολογία [επεξεργασία]

Προφορά[επεξεργασία]

Επίθετο[επεξεργασία]

Συνώνυμα[επεξεργασία]

Ουσιαστικό[επεξεργασία]

Συγγενικά[επεξεργασία]

Πολυλεκτικοί όροι[επεξεργασία]

Μεταφράσεις[επεξεργασία]

Αναφορές[επεξεργασία]

Αρχαία ελληνικά (grc)[επεξεργασία]

Ετυμολογία [επεξεργασία]

Επίθετο[επεξεργασία]

Συγγενικά[επεξεργασία]

Πηγές[επεξεργασία]

Μενού πλοήγησης

δίδυμος

Νέα ελληνικά (el)[επεξεργασία]

Ετυμολογία [επεξεργασία]

Προφορά[επεξεργασία]

Επίθετο[επεξεργασία]

Συνώνυμα[επεξεργασία]

Ουσιαστικό[επεξεργασία]

Συγγενικά[επεξεργασία]

Πολυλεκτικοί όροι[επεξεργασία]

Μεταφράσεις[επεξεργασία]

Αναφορές[επεξεργασία]

Αρχαία ελληνικά (grc)[επεξεργασία]

Ετυμολογία [επεξεργασία]

Επίθετο[επεξεργασία]

Συγγενικά[επεξεργασία]

Πηγές[επεξεργασία]

Μενού πλοήγησης

Αναζήτηση