λύκος

Ελληνικά (el)

πτώση	ενικός	πληθυντικός
ονομαστική	λύκος	λύκοι
γενική	λύκου	λύκων
αιτιατική	λύκο	λύκους
κλητική	λύκε	λύκοι

Ετυμολογία

λύκος < αρχαία ελληνική λύκος < ινδοευρωπαϊκή (ρίζα) *wĺ̥kʷos (“λύκος”). Συγγενές με τα (σανσκριτικά) वृक (vṛ́ka), (λατινικά) lupus, (αγγλοσαξονικά) wulf (αγγλικά wolf), (ρωσικά) волк

Προφορά

ΔΦΑ : /ˈli.kɔs/

ένας λύκος

Ουσιαστικό

λύκος αρσενικό

1. (ζωολογία) άγριο θηλαστικό, συγγενές με το σκύλο
2. ο επικρουστήρας ενός όπλου
3. (ιατρική) μορφή αυτοάνοσης δερματοπάθειας
4. (μεταφορικά) που τρώει πάρα πολύ, ο φαγάς

Εκφράσεις

• πεινάω σα λύκος: πεινάω πολύ
• τρώει σα λύκος: τρώει πάρα πολύ

Συγγενικές λέξεις

• λύκαινα
• λυκάκι
• λυκόπουλο

Σύνθετα

λυκάνθρωπος λυκόμορφος λυκόσκυλο

λυκοφιλία λυκοφωλιά λυκόφως

γερόλυκος θαλασσόλυκος τσακαλόλυκος

Μεταφράσεις

    θηλαστικό

αγγλικά : wolf (en) αγγλοσαξονικά : wulf (ang) αλβανικά : ujk (sq) αραβικά : ذئب (ar) αστουριανά : llobu (ast) αφρικάανς : wolf (af) βαλλονικά : leu (wa) βουλγαρικά : вълк (bg) βρετονικά : bleiz (br) γαλλικά : loup (fr) γερμανικά : Wolf (de) δανικά : ulv (da) εβραϊκά : זאב מצוי (he) εσθονικά : hunt (et) εσπεράντο : lupo (eo) ιαπωνικά : オオカミ (ja) ίντο : volfo (io) ισλανδικά : ulfrur (is), úlfur (is), vargur (is) ισπανικά : lobo (es), lubina (es) ιταλικά : lupo (it) καταλανικά : llop (ca) κινεζικά : 狼 (zh) κορεατικά : 늑대 (ko) κουρδικά : gur (ku)

κροατικά : vûk (hr) λατινικά : lupus (la)hirpus (la) irpus (la) λεττονικά : vilks (lv) λευκορωσικά : воук (be) λιθουανικά : vilkas (lt) νεονορβηγικά : ulv (nn) νορβηγικά : ulv (no) ολλανδικά : wolf (nl) οξιτανικά : lop (oc) ουαλικά : blaidd (cy) ουκρανικά : вовк (uk) παπιαμέντο : wòlf πολωνικά : wilk (pl) πορτογαλικά : lobo (pt) ρουμανικά : lup (ro) ρωσικά : волк (ru) σερβικά : вук (sr) σλοβενικά : volk (sl) σουηδικά : varg (sv), ulv (sv) τουρκικά : kurt (tr) φεροϊκά : úlvur (fo) φινλανδικά : susi (fi) φριζικά : wolf (fy) φριουλανικά : wolf εμίλια-ρομανικά : lauv

    αυτοάνοσο νόσημα

αγγλικά : lupus (en) γαλλικά : lupus (fr)

πολωνικά : toczeń (pl)