χαλκός

Ελληνικά (el)

πτώση	ενικός	πληθυντικός
ονομαστική	χαλκός	χαλκοί
γενική	χαλκού	χαλκών
αιτιατική	χαλκό	χαλκούς
κλητική	χαλκέ	χαλκοί

Ετυμολογία

χαλκός < αρχαία ελληνική χαλκός

Ουσιαστικό

χαλκός αρσενικό

• Είδος μετάλλου. Σύμβολο Cu.

Συγγενικές λέξεις

χάλκευμα χαλκεύς χάλκευση χαλκευτήριο χαλκευτής χαλκευτικός χαλκεύω

χαλκιάς χάλκινος χαλκούς χάλκωμα χαλκωματάδικο χαλκωματάς χαλκωματένιος

Σύνθετα

χαλκέντερος χαλκογράφημα χαλκογραφία χαλκογραφικός χαλκογράφος χαλκογραφώ χαλκόδετος χαλκοειδής χαλκόξανθος χαλκοπλάστης χαλκοπλαστικός χαλκοπράσινος

χαλκοπωλείο χαλκοπώλης χαλκοτύμπανο χαλκοτυπία χαλκοτύπος χαλκουργείο χαλκουργία χαλκουργικός χαλκουργός χαλκούχος χαλκοφόρος χαλκοχυτική χαλκωρυχείο χαλκωρύχος

Συνώνυμα

• μπακίρι

Δείτε επίσης

• χαλκαδάκι
• χαλκάς
• χαλκομανία

Δείτε επίσης

• Περιοδικός πίνακας των στοιχείων
• χαλκός στη Βικιπαίδεια

Μεταφράσεις

    χαλκός

αγγλικά : copper (en) αφρικάανς : koper (af) αλβανικά : bakër (sq) βασκικά : kobre (eu) βιετναμικά : đồng (vi) γαλλικά : cuivre (fr) γερμανικά : Kupfer (de) δανικά : kobber (da) εσπεράντο : kupro (eo) ισπανικά : cobre (es) ισλανδικά : kopar (is) ιταλικά : rame (it) καταλανικά : coure (ca) λατινικά : aes (la)

νορβηγικά : kopper (no) ολλανδικά : koper (nl), roodkoper (nl) ουγγρικά : réz (hu) παπιαμέντο : koper πολωνικά : miedź (pl) πορτογαλικά : cobre (pt) ρωσικά : медь (ru) (medʹ) σράναν : kopro σουηδικά : koppar (sv) τουρκικά : bakır (tr) φινλανδικά : kupari (fi) φριουλανικά : koper φριζικά : koper (fy) φεροϊκά : kopar (fo)

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

Πτώση	Ενικός	Δυϊκός	Πληθυντικός
Ονομαστική	χαλκός	χαλκώ	χαλκοί
Γενική	χαλκοῦ	χαλκοῖν	χαλκῶν
Δοτική	χαλκῷ	χαλκοῖν	χαλκοῖς
Αιτιατική	χαλκόν	χαλκώ	χαλκούς
Κλητική	χαλκέ	χαλκώ	χαλκοί

Ετυμολογία

χαλκός < αβέβαιου ετύμ. ίσως συγγενές του Κολχίς, πιθανόν ινδοευρωπαϊκή (ρίζα) *ghel(ē̆)ĝh- (μέταλλο) (Έχουν προταθεί και ετυμολογήσεις από γλώσσα της Εγγύς Ανατολής μέσω της Κύπρου, που είχε πολλά ορυχεία χαλκού)

Ουσιαστικό

χαλκός αρσενικό

1. χαλκός
2. ορείχαλκος, μπρούντζος
3. (συνεκδοχικά) οτιδήποτε κατασκευασμένο από χαλκό
   • όπλο
   • εργαλείο
   • σκεύος

Εναλλακτικές μορφές

• (αρχαίος) κρητικός τύπος καυχός

Συγγενικές λέξεις

• χάλκειος και χαλκήιος,-ος,-ον και χάλκεος,-έα,-ον και χαλκοῦς, -ῆ, οῦν
• χαλκοῦς (ουσιαστικό: χάλκινο νόμισμα)
• χαλκεύω
• χαλκόω-χαλκῶ
• η χαλκεία
• χαλκεῖον και ιωνικός τύπος χαλκήιον και χαλκεών-ῶνος
• χάλκευμα
• χάλκωμα
• χαλκεύς
• χαλκευτικός, -ή, -όν
• το χαλκίον (σκεύος από χαλκό)
• η χαλκίς (είδος πτηνού και είδος σαύρας και είδος ψαριού)
• η Χαλκίς

Σύνθετα

• χαλκάρματος ( + ἅρμα)
• χάλκασπις ( + ἀσπίς)
• χαλκέγχης ( + ἔγχος)
• χαλκέλατος ( + ἐλαύνω)
• χαλκεντής ( + ἔντεα)
• χαλκήρης ( + ἀραρίσκω) και χαλκοάρης
• χαλκοβαρής ( + βάρος)
• χαλκοβατής ( + βαίνω)
• χαλκοβόας ( + βοή)
• χαλκόγενυς ( + γένυς)
• χαλκοδαίδαλος ( + δαιδάλλω)
• χαλκοδέμας ( + δαμάω)
• χαλκόδετος ( + δέω)
• χαλκοθώραξ και χαλκοχίτων και χαλκεοθώραξ
• χαλκοκνήμις
• χαλκοκορυστής ( + κορύσσω)
• χαλκόκροτος ( + κρότος)
• χαλκομίτρας ( με χαλκή ζώνη)
• χαλκόνωτος ( + νῶτον)
• χαλκόπεδος ( + πέδον)
• χαλκόπλευρος ( + πλευρά)
• χαλκόπληκτος και χαλκότυπος
• χαλκοπληθής
• χαλκόπους
• χαλκεοκάρδιος
• χαλκόπυλος
• χαλκόστομος
• χαλκότοξος
• χαλκότορος ( + τείρω)
• χαλκοτύπος ( + τύπτω)
• χαλκουργός ( + ἔργω)
• χαλκοφάλαρος (στολισμένος με χαλκό)
• χαλκοχάρμης ( + χάρμη)
• χαλκέοπλος και χαλκεοτευχής
• χαλκεόφωνος