ελιά
Μετάβαση στην πλοήγηση
Πήδηση στην αναζήτηση
Ελληνικά (el) [επεξεργασία]
| πτώση | ενικός | πληθυντικός |
|---|---|---|
| ονομαστική | ελιά | ελιές |
| γενική | ελιάς | ελιών |
| αιτιατική | ελιά | ελιές |
| κλητική | ελιά | ελιές |
Ετυμολογία [επεξεργασία]
Ετυμολογία - ελιά < μεσαιωνική ελληνική ἐλιά με συνίζηση < αρχαία ελληνική ἐλαία[1]
Προφορά[επεξεργασία]
Ουσιαστικό[επεξεργασία]
ελιά θηλυκό
- (βοτανική) αιωνόβιο και αειθαλές δένδρο με στιλπνά ωοειδή φύλλα, στρεβλό (συνήθως) κορμό, με γκρίζο φλοιό και καρπό ωοειδούς σχήματος και πράσινο και σκληρό περικάρπιο, που, όταν ωριμάσει, μαυρίζει και μαλακώνει. Καλλιεργείται κυρίως στις μεσογειακές χώρες
- φυτεύω ελιές
- έχει ένα κτήμα με ελιές
- η θεά Αθηνά δώρισε στους Αθηναίους ένα κλαδί ελιάς
- (συνεκδοχικά) ο καρπός του ομώνυμου δέντρου, που γίνεται βρώσιμος με ποικίλες ειδικές επεξεργασίες και είναι η πηγή για το μαγειρικό λάδι
- μου αρέσουν οι μαύρες ελιές
- μελανόχρωμη κηλίδα του δέρματος που συνήθως εξέχει κι οφείλεται στην υπερβολική έκκριση μελανίνης
- έχει μια ελιά στο μάγουλο
- το κρέας από το σβέρκο βοοειδών, ο σβέρκος
- (ανατομία) βουβώνας
Εκφράσεις[επεξεργασία]
[επεξεργασία]
Σύνθετα[επεξεργασία]
Μεταφράσεις[επεξεργασία]
δέντρο
καρπός
|
|
κηλίδα δέρματος
|
|
Αναφορές[επεξεργασία]
- ↑ ελιά στο Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής. (1998) του Ιδρύματος Μανόλη Τριανταφυλλίδη. Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας.
